Morgunn - 01.06.1975, Side 28

26
MORGUNN
púpa og hafast við í botni djúpra vatnsfalla unz lausnarstund
þeirra kemur, og þeir brjóta af sér skelina og fljúga sem
Caddis-flugur upp í sólskinið og taka að skynja sitthvað af
fegurð jarðarinnar. Svipuðu máli gegnir um vini okkar og
okkur sjálf, er við á stundu dauðans losnum úr fjötrum holds-
ins. Við hljótum víðari sjóndeildarhring og æðri skilning á
leyndardómum og dásemdum tilverunnar og getum á sam-
bandsfundum góðra miðla veitt ástvinum okkar og öðrum
mönnum aukna þekkingu og hana því meiri, sem við höfum
lengur dvalizt á tilvistarstigum æðri heima.
Því meir sem hugir okkar, lífs eða liðinna, opnast og liæfi-
leikar til æðra skilnings vaxa, því meiri fræðsla verður okkur
veitt um lögmál og samhengi allrar tilveru. Engum hvers-
dagslegum einstaklingi hér á jörðu, sem með opnum huga og
einlægri þrá leitar sannleikans á fundum traustra miðla, bregzt
það að hann nái sambandi við ástvini sína og aðra menn, sem
hann þekkti, og öðlist óbifanlega sannfæringu um það, að
þeir eru ekki horfnir úr tilverunni, heldur lifa áfram í æðri
heimi. Þetta gerist með sama hætti um alla jörð. Það er eitt
af lögmálum tilverunnar, sem endurtekur sig ávallt og hvar-
vetna við samskonar skilyrði, og fullnægir því kröfum vís-
indalegra rannsókna. Æðri fræðsla er og veitt þeim, sem óska
hennar og eru hæfir til þess að veita henni viðtöku.
Einn af mikils metnum kirkjuhöfðingjum Biskupakirkj-
unnar ensku lét nýlega hafa það eftir sér á prenti, aS á miSils-
fundum kœmi aldrei neitt jram nema almennar 'og lítilsverS-
ar athugasemdir. Sjálfur hafði hann jafnt og nær allir prelát-
ar kirkjunnar forðazt að kynna sér spíritismann, en taldi sér
þó fært að bera fram þessa fráleitu staðhæfingu.
Ég minnist þess að kirkjuhöfðingi þessi var eitt sinn gest-
ur minn ásaml Sir Oliver Lodge, sem var heimsfrægur rann-
sóknar- og vísindamaður á vegum framlífshyggjunnar. 1 sam-
tali sínu við Sir Oliver forðaðist kirkjuhöfðinginn vandlega
að ræða um þau efni. í hvert sinn er ég leitaðist við að leiða
talið að spíritismanum, veik hann samstundis að öðrum um-
talsefnum. Þeir einir, sem halda huga sínum opnum og víkja