Morgunn - 01.06.1975, Qupperneq 77

HUGLÆKNINGAR
75
geta læknað Jónu til fulls með huglækningum, ef ég mætti
að staðaldri fylgja henni eftir 1—2 mánuði. Ég kom mér ekki
að því að láta í ljósi þennan harnaskap, enda vandkvæðum
bundið að koma því í framkvæmd. Nú orðið liggur það þó
nærri sannfæringu minni, að þessi skoðun mín muni samt
hafa verið rétt.
Um sumarið var Jóna með mun bezta móti. En mn haustið
hnignaði heilsu hennar. Leið þá heldur ekki á löngu, að
neyðzt var til að slá utan um hana. Lifði hún svo allmörg
ár albrjáluð. Eftir þetta sá ég hana aldrei. En 8 árum síðar
var ég gestkomandi, þar sem hún dvaldist til heimilis. Ég
kom þangað að kveldi til. Hitti mann úti, og gekk með hon-
tim inn, án þess aðrir hefðu orðið varir við komu mína.
Dimmt var í baðstofunni. Á pallskörinni bauð ég gott kveld.
Þá segir Jóna glaðlega inni í virki sínu: „Nei! Manni minn
kominn.“ Sýnir þetta, hve glögg hún var og minnug.
Ég get eigi skilið svo við þennan kafla, að minnast eigi á
þann, er skarað hefir langt fram úr öllum í huglækningum.
En eins og allir vita, er það Jesús frá Nazaret. Búizt get ég
þó við, að ég fái ámæli fyrir að leiða hann inn í þetta mál.
Enda ætla ég mér eigi þá dul, að það sé á mínu færi að ræða
það efni nokkuð til hlitar. En mín skoðun er sú, að það stafi
frá því, hve trúin á Jesúm er veik hjá mörgum og reikul, að
hann hefir eigi verið rétt skilinn né rétt boðaður. Mestu menn
heimsins hafa varpað mestu ljósi yfir manneðlið. Til þeirra
verður því að reyna að sækja skilning á sálarlifinu, því að
hjá fjöldanum er sjaldnast „tun auðugan garð að gresja.“
En þar sem Jesús hefir borið höfuð og herðar yfir alla, þá
skiptir mestu að skilja eðli hans, til þess að reyna að skilja
manneðlið og sjálfan sig.
Þó að Nýja-Testamentið sé svo ábyggilegt, sem framast
mun kostur á frá svo löngu liðnum tímum, þá leiðir þó af
sjálfu sér, að margt hefir orðið misskilið og farið fyrir ofan
garð hjá þekkingu manna. En sökum vanþekkingar á guðs-
eðlinu og manneðlinu hlaut margt að verða rangskilið, og
er það engum til ámælis sagt. En eftir því sem þekkingin