19. júní - 19.06.1983, Blaðsíða 28

BORNIN - ATVINNULIFIÐ - SKOLINN
Úr skólastofu 11 ára barna í Öldutúnsskóla, Hafnarfirði. Veggir og „auka milliveggir“ efl1
ið. Með ólíkar og mismunandi mikið
sundurslitnar stundaskrár barna
sinna, hefur hún meir en nóg með að
útbúa af stað í skólann á réttum tím-
um, taka á móti og gefa hádegismat,
sem getur verið allar götur á tímabil-
inu frá ellefu til þrjú, og fylgjast með og
aðstoða við heimalærdóm. Sé vel að
þessu staðið, er þetta töluvert starf,
einkum meðan börnin eru ung. Það
sem konum sárnar mest, er að þessi
vinna er einskis metin. Skólinn verður
að treysta á töluverða heimavinnu af
hálfu nemenda, vegna þess hve við-
verutími þeirra í skólanum er stuttur,
en flest börn þurfa aðhald og leiðsögn
við lausn heimaverkefna.
Kona sem á börn á skólaaldri og
ætlar sér að halda áfram starfi sínu
utan heimilis stendur beinlínis frammi
fyrir því að velja á milli barns og starfs.
Margar konur hafa ekkert val, séu þær
eina fyrirvinna heimilisins. Konur
reyna stundum að fara bil beggja með
hlutastarfi. Þó er það oft engin lausn,
þar sem börnin eru ýmist fyrir eða eftir
hádegi í skóla og á hlaupum þess á
milli í ýmsa sértíma. Mæður sem fjar-
stýra börnum sínum gegnum síma og
lyklabörnin svonefndu geta vart talist
æskilegar uppeldisaðferðir.
Hvernig skólatíma barnanna verður
háttað næsta skólaár, það vita fæstir
fyrr en í byrjun september þegar skóli
hefst. Mikil bót er að því sem einstaka
skólastjóri hefur tekið upp að senda
heim með börnunum að vori, upplýs-
ingar um skólatíma þeirra fyrir næsta
skólaár.
Okkur fullorðnu þykir sjálfsögð
krafa að vinnutíminn sé samfelldur -
því skyldum við ekki búa jafnvel að
börnunum? Þau eru að ýmsu leyti mun
verr sett, tímaskyn yngstu barnanna er
óþroskað, þau verða að brjótast gang-
andi í öllum veðrum, oft um miklar
28
umferðargötur. Aukinn umferðarþungi
eykur hættuna, og hér heyrir það til
undantekninga að gert sé ráð fyrir
gangandi vegfarendum. Því skyldi
engan furða, að umferðarslys á börn-
um eru mun fleiri hér á landi en á
hinum Norðurlöndunum.
Hvað skyldu yfírvöld?
Af viðtali sem við áttum við tvo
deildarstjóra í menntamálaráðuneyt-
inu, Sigurð Helgason og Hörð Lárus-
son, kom greinilega fram að breytingar
á skólakerfinu, svo sem samfelldur
skóladagur og einsetinn skóli, eru póli-
tísk mál. Akvarðanir sem þessar eru
ekki á valdi menntamálaráðuneytis
eins, heldur kemur þar til kasta fjár-
málaráðuneytis og Alþingis.
Hvað gerir menntamálaráðuneytið
til þess að stuðla að samfelldum skóla-
degi fyrir nemendur? Þeir kváðust
senda dreifibréf til skólanna með til-
mælum um að stundaskrá væri höíð
sem samfclldust. En kjarasamningar
kennara væru meingallaðir og af þeirri
ástæðu neyddust skólastjórar oft til
þess að láta stundatöfiu kennarans
hafa forgang framyfir töllu nemend-
anna. Niðurstaða þeirra var sú að
samfelldur skóladagur strandaði fyrst
og fremst á fjármagni, en einnig á að-
stöðuleysi og viljaleysi fræðsluyfir-
valda.
Hvað er til ráða?
Efkonur eiga með góðu móti að geta
stundað atvinnu jafnframt því að eiga
börn í skóla, þá verður að lagfæra
skólatíma barnanna. í fyrstu ber að
gera skólatíma þeirra samfelldan og
auka við kennslu yngri barnanna.
Þessi breyting ætti að vera tiltölulega
auðveld í framkvæmd og engum fjár-
hagslega ofviða, sé rétt að málum stað-
ið. Lokamarkmiðið er að allir skólar
verði einsetnir, þ.e.a.s. öll börn byrji á
sama tíma að morgni í skóla, hafi að-
stöðu til þess að borða og ljúka þar
mestum hluta vinnu sinnar.
Athyglisverð tilraun með skólanesti
hefur verið í gangi í Ijórum skólum '
Reykjavík í vctur. Er hún framkvæmd
á vegum Fræðsluráðs Reykjavíkur 1
samráði við Mjólkursamsöluna. Börn-
in hafa getað keypt holla og góða mat-