Búfræðingurinn - 01.10.1951, Page 77
HÚFRÆÐINGURINN
75
Klóelfting (Equisetum arvénse L.)
Vallelfting (Equisetum praténse Elirh.)
Njóli eða heimula (Rúmex domésticus Hartm.)
Túnsúra (Rúmex Acetosa L.)
Hundasúra (Rúrnex Acetosella L.)
Haugarfi eða taðarfi (Slellaria média (L.) Vill.)
Akurarfi (Stellaria graminea L.)
Vegarfi (Cerástium caespitosum Gilib.)
Brennisóley (Ranunculus acris I,.)
Mustarður (Sinapis spp.)
Hjartarfi (Capsella Bursa pastoris (L.) Med.)
Gullmura (Potentilla Crantzii (Cr.) G. Beck.)
Kattartunga (Plantágo maritima L.)
bistill (Cirsium aruénse (L.) Scop.)
Jakobsfífill (Erigeron boreale (Vierh.) Simm.)
Fífill (Taráxacum spp.)
Ofangreindur listi ber með sér, að í tilraunatúninu fyrir-
fundust flestar þær illgresistegundir, sem vaxa hér á landi og
þær, sem gera mestan skaða í túnum. Tilraunin sýndi, að ester
-A—D eyddi nær öllum illgresisplöntunum, sérstaklega þegar
þær voru ungar og safamiklar. Nokkrar illgresistegundirnar
’varð að úða tvisvar og þrisvar, áður en lyfið kom að tilætluð-
um notum. Úðað var með venjulegri handdælu, en úðunar-
rnagnið var reiknað út frá frumeindaþunga 2,4—D. Það er mjög
erfitt að hreinsa úðadælu, sem 2,4—D hefur verið fátið í, vegna
þess að það gengur í samband við járnið. Af þessu leiðir að
varast ber að nota slíka úðadælu undir önnur efnasambönd.
Rannsóknir í Bandaríkjunum sýna, að áhrif 2,4—D á jarðveg-
inn haldast í 2 til 10 vikur. Þess gætir lengur í þungum jarð-
vegi en í léttum og lengur í köldum jarðvegi en hlýjum og
rökum. Ungum belgjurtum, matjurtum og öðrum breiðblaða-
plöntum má sá 60 dögum eftir að 2,4—D hefur verið úðað yfir
landið.
Svo virðist, sem 2,4—D sé ekki skaðlegt mönnum og skepn-
nm. Nautgripir, liestar og sauðfé hafa ekki orðið veik, þó að
þeim hafi verið beitt á nýúðaðan grassvörð. Mjólkurkú var gef-