Búfræðingurinn - 01.10.1951, Síða 112

110
BÚFRÆÐINGURINN
hátt. Kúhn setti lilutföllin eggjalivíta — fita — kolvetni, sem
6 : 2.4 : 1 ogWolff 5 : 5 : 1. "
Næst kemur próf. Oskar Kellner með sterkjueininguna.
Hann gerði margar vísindalegar tilraunir á næringarefnum og
fóðurtegundum. Við tilraunir sínar notaði liann eldisuxa.
Hann gerði fyrstur efnaskipta-rannsóknir og notaði öndunar-
skáp. Var allt vegið og efnarannsakað, sem í skepnuna fór og
frá henni kom. Með þessu gat Kellner fundið hversu mikil
„reiknuð fita“ safnaðist á uxann, ef lronum var gefið 1 kg. af
hreinum, muldum næringarefnum til viðbótar við ákveðið að-
alfóður, sem nægði til þess að halda uxanum í kolefnisjafn-
vægi og lágmarkseggjahvítuþörf var fullnægt.
Tafla I. Fitunarhæfni ruismunandi nœringarefna.
G. líkams- fita Hlutfalls- tala
Af 1 kg. af sterkju eða meltanlegum öðr- um efnum eða meltanlegum cellulósa mynduðust 248 1.00
Af 1 kg. meltanlegri eggjahv. mynduðust 235 0.94
Af 1. kg. meltanlegri fitu í olíukökum mynduðust 598 2.41
Af 1. kg. meltanlegri fitu í korni mynd- uðust 526 2.12
Af 1 kg. meltanlegri fitu í heyi og hálmi mynduðust 474 1.91
Kellner lagði nú til grundvallar það fitumagn, sem 1 kg. af
sterkju myndaði og setti það sem einingu — sterkju-eininguna
— þar við miðaði hann svo önnur næringarefni. 1 kg. af eggja-
hvítu myndar aðeins minni fitu, svo að hlutfallið verður 0.94.
1 kg. af fitu myndar aftur meiri líkamsfitu og fer hlutfallstalan
eftir uppruna fitunnar.
1 gr. af líkamsfitu gefur við fullan bruna 9.5 hitaeiningar
('he.). Nú myndar 1 kg. af sterkju 248 g. af h'kamsfitu 1 ste.
er þá = 248 x 9.5 == 2356 nettó hitaeiningar.