Morgunn - 01.12.1963, Page 43

MORGUNN
117
manna, sé raunveruleiki, lögmál. En því fastar sem mað-
ur trúir á Guð, þeim mun minni verður þörfin fyrirþau
sönnunargögn, sem spíritisminn hefir upp á að bjóða.“
Þá heldur höf. máli sínu áfram og segir, að menn
eigi að rannsaka spíritismann, ekki til þess að fá vit-
neskju um, hvort látinn lifi heldur til að ganga úr
skugga um, hvort samband við látna menn sé mögulegt.
Sú rannsókn kunni annaðtveggja að leiða í ljós, að slíkt
samband sé mögulegt, eða ómögulegt. Hann telur að fyr-
ir því megi gera ráð, að Guð vilji láta trúna á fram-
haldslíf aðeins grundvallast á andlegum ástæðum en
ekki nokkrum sönnunargögnum. Um þetta hefir höf.
ýmsar vangaveltur og skynsamlegar bollaleggingar, en
segir, að til þess að öðlast vissu í þessum efnum, verði
menn að rannsaka málið, meta og vega rökin, og segir
síðan:
„Ein er sú afstaða til málsins,. sem ég hygg að ekki
sé stætt á. Ég get vel skilið þá menn, sem vilja grund-
valla trú sína á framhaldslíf á trúnni á kærleika Guðs
og engu öðru. En sá sem vill byggja á sönnunum og
segir,. að upprisa Krists sé sú sönnun, sem hann byggi
alla sína sannfæringu á, en er samt andvígur því, að
sannanna sé leitað á 20. öldinni, er ekki sjálfum sér
samkvæmur. Annaðhvort gefur Guð sannanir eða hann
gefur þær ekki. Það er vitanlega ekki óhugsandi, en það
er afar ósennilegt, að hann hafi gefið litlum hópi manna
slíka sönnun fyrir 19 öldum, en neiti síðan afdráttar-
laust seinni kynslóðum um slíka sönnun. Trú mína á
framhaldslíf byggi ég aðallega á andlegum rökum, en
hinsvegar trúi ég því, að birtingar Krists hafi verið
raunverulegar. Og þessvegna þykir mér ákaflega senni-
legt, að birtingar framliðinna, sem menn hafa síðarsagt
frá, og þá einnig á vorum dögum, hafi líka verið raun-
verulegar. Ég treystist ekki til að neita því, að í ósjálf-
ráðri skrift og af vörum transmiðla hafi komið raun-
verulegar orðsendingar frá framliðnum.“
L