Morgunn - 01.12.1963, Qupperneq 66

140
MORGUNN
Allir þeir, sem í garðinum eru, horfa upp til sömu
sólar og gleðjast yfir ljósi hennar og varma. En vegna
laufgirðinganna sjá menn ekki yfir til hinna, sem á balc
við þær búa. í gegn um hin þéttu laufgerði má aðeins
óljóst greina mennina, sem þar eru á gangi.
Allar tilraunir í þá áttina að brjótast gegn um lauf-
gerðin, hvað þá að rífa þau niður, hljóta að misheppn-
ast, og vegna þess að aðrir koma jafnan til að binda
hendur þeirra, sem þetta vilja reyna.
En alltaf eru til einhverjir menn, sem fullir þeirri
kærleiksþrá að sjá yfir til meðbræðra sinna klifra upp
í hátt tré í garðinum og sjá þaðan yfir allan garðinn,
allar þær deildir hans, sem aðgreindar eru laufgirðing-
unum. 0g við þessum mönnum blasir allt önnur sjón en
hinum, sem standa niðri á jafnsléttunni. Þeir sjá sér til
undrunar það, að það er ekki aðeins í þeirra hluta af
garðinum, sem vaxa fögur blóm og ganga góðir menn.
í hinu dýrðlega frelsi þar uppi læra þeir að þekkja hina
auðugu fjölbreytni lífsins.
*
Þetta víðsýni liggur að baki hinnar sívaxandi til-
hneigingar á vorum dögum eftir meira samstarfi kirlcju-
deildanna og meiri einingu. Alkirkjuráðið er staðreynd,
sem ekki verður lengur gengið framhjá. — Þrátt fyrir
andstöðu einstakra játningabundinna einstaklinga og
samtaka, er alkirkjuhreyfingin að vinna sér sæti og
viðurkenningu í miðdepli kirkjulegs lífs.
*
En hvað er þá um ekki-kristnu trúarbrögðin?
Þeim manni, sem fundið hefir í kristindóminum verð-
mæti, sem hann leitaði árangurslaust í öðrum trúar-
brögðum, er það sjálfsögð ósk, að kristni boðskapurinn
sé borinn öllum þjóðum. En það verk má ekki með því