Morgunn - 01.12.1963, Blaðsíða 47

MORGUNN
121
eðlishvöt.“ Hvorutveggja þau orð eru ekkert annað en
nöfn á því, sem vér vitum ekkert um. Það út af fyrir
sig, að tilraunir hafa leitt í ljós hæfileika til að geta
rétt á spil, varpar litlu eða engu ljósi á miðilsgáfuna. 1
þessum spilagátu-tilraunum reynir einn að hafa áhrif á
huga annars manns. Fáir einir virðast hafa verulegan
hæfileika í þessa átt, og fjarhrif þau sem þannig sýnast
leidd í ljós, eru harla ólík þeim ,,fjarhrifum,“ sem koma
í ljós hjá miðlum. Ef fyrirbrigði miðilshæfileikans, og
þar með talið það að miðillinn segir rétt til um hluti,
sem fundargestum var með öllu ókunnugt um áður, ber
að skýra sem fjarhrif frá lifandi mönnum, þá eru það
fjarhrif miklu merkilegri en þau, sem tekizt hefir að
leiða í ljós með spilagátutilraunum. Þá ætti miðillinn að
hafa hæfileika til að finna í fólksmergðinni einmitt þann,
sem yfir hinni eftirsóttu vitneskju býr! Á það er stund-
um bent, að séu menn yfirleitt gæddir yfirvenjulegum
hæfileikum, þá getum vér ekki sett slíkum hæfileikum
nokkur takmörk. Þetta gæti veiúð réttmætt svar gegn
því, að slíkt afrek miðils væri hugsanlegt. En það miss-
ir marks í þessu sambandi, því að enginn vísindamaður
tekur á rannsóknasviði sínu flókna skýringu fram yfir
hina einfaldari, og hann gerir ekki ráð fyrir einhverju
ósönnuðu, þegar hann getur skírskotað til einhvers, sem
hann þekkir og veit.
1 Chaffin-erfðaskrár-málinu (frá því var sagt í síð-
asta hefti Morguns, ritstj.) er sú skýring t.d. miklu ein-
faldari, að þar hafi hinn látni Chaffin beinlínis verið
að koma á framfæri vitneskju um síðari erfðaskrá sína,
en að sonur hans hafi verið gæddur einhverjum óskap-
lega leyndardómsfullum hæfileika til að afla sér þeirrar
vitneskju, sem varð honum í hag að finna. Menn geta
aðhyllzt hina flóknari tilgátu aðeins ef þeir hafa áður
af einhverjum rökum verið sannfærðir um,, að það sé
óhugsandi að menn lifi líkamsdauðann. Ef Chaffin-erfða-