Morgunn - 01.12.1977, Blaðsíða 7

ÞANKABROT . .
85
öllum þökk fyrir það starf er þau lögðu fram köllunarverki
Hafsteins til heilla.
En snúum nú aftur við. Það mun hafa verið um ferming-
araldur, að Hafsteinn komst að því, að hann var ekki einn
með þá hæfileika, er hann fann ólga í sínu brjósti. Víst gladdi
hann þetta, fagnaði því eins og morgni eftir skelfilega mar-
traðar nótt. Þeir urðu lika æ fleiri og fleiri mennirnir og
konurnar sem áttu kjark til að líta á hinn unga mann sem
sérstæðan sendiboða sannleikans, fundu að hann átti ekki
erindi við eyru þeirra, heldur hjörtu, — engu likar en þeir
stæðu við glugga og horfðu upp hlíðina að höll skaparans
sjálfs. Oí-ð þessara manna leiddu Hafstein á fund Einars H.
Kvaran, og þar með hófst þjálfun eins af beztu miðlum, er
sagan kann að greina, hann var að skírast til starfs sem er
ægiþungt, starfs sem tætti hann og revndi, en lika veitti hon-
um unað og gleði. Móti tárum og tregaekka har hann gleði
og bros, — gaf þúsundum vissu um líf handan grafar, um
starfandi líf. Svona geta orð verið fátækleg, þú gætir ætlað
að ég álíti að Hafsteinn hafi þetta gefið, en það geri ég ekki,
hann birtist mér sem harpan er skaparinn gerði sér t. þ. a.
syngja við ljóð kærleikans sem er sterkari en fjötrar moldar.
Og þannig, einmitt þannig leit hann á sig sjálfur, því k^nnnt-
ist ég bíiíði þegar brjóst hans hló, og eins er það var fullt af
þreytu og kviða, kvíða sem liann reyndi að drekkja, en fann
alltaf að hann ekki gat, — hann var i þjónustu kærleikans og
móti hrópum þeirra, er á þokulandinu eru að villast, varð
hann að halda, hversu þjakandi sem Jireytan var. Hann gat
ekki sagt nei, því að hann vissi, að Guð kærleikans hafði
kjörið hann til sérstakrar þjónustu. Minntumst við þessa, er
við gerðum kröfu til þjónustu hans, rákum hann á þansprett
frá morgni til kvölds, kröfðumst þess, að liann kynni líka þá
list að gera margar stundir úr hverri einni, er sólarhringur-
inn gefur? Vissulega erfitt hlutverk, en hitt sleit honum meir
og tætti, að sú kirkja sem hafði fóstrað hann leit nánast á
hann sem óhreinan son. Hann þráði samstarf, en gat elcki
fórnað sannleikanum lil taktstigs við þær kreddur, að guð-