Morgunn - 01.12.1977, Blaðsíða 52
130
MORGUNN
og veru voru helgir vegna andlegrar þekkingar sinnar, svo
að þeir voru færir um að stjórna með guðlegu valdi, úrkynj-
uðust konungarnir niður í það að vera einungis skrautbrúður,
og vígsla þeirra var aðeins ytri siðnregla. Konungleg vitund
var ekki lengur leiðandi afl samfélagsins og hrátt varð ör-
birg vitund allsráðandi. Með uppreisnum, styrjöldum og bylt-
ingum hófust nýir konungar til valda, og þjóðfélagið skiptist
smám saman í stéttir, þar sem hæfileikinn til að olnboga sig
áfram á annarra kostnað skar úr um það, livort menn lentu
á hærri eða lægri þrepum mannfélagsstigans. „Botnlagið“
var hinn svokallaði öreigalýður, sem að miklu leyti var fólk
i fyrstu jarðvistum sínum í menningarsamfélagi eða þá þeir,
sem í fyrri jarðvistum höfðu eyðilagt með sér vissa liæfileika
og hneigðir, svo að þeir voru að þessu sinni sálsjúkir eða sljóir
og kærulausir gagnvart umhverfi sínu. En sem fyrr segir
má einnig rekast á konunglega vitund í öreigahverfunum.
Það geta verið menn, sem hlotið hafa þau örlög að fæðast á
slíkum stað til þess að safna ákveðinni reynslu og til þess að
sýna að hægt sé að lifa i miðju „helvíti“ og ver þó í „himna-
ríki“, ef maðurinn hefur það hið innra með sér. Slíkur maður
hefur ætíð sérstöku ætlunarverki að gegna og verður því
sjaldan viðloðandi í undirheimahverfi, en það er mjög þýð-
ingarmikið bæði fyrir sjálfan liann og aðra, að hann þekkir
til einmitt ]>ar. Allir menn verða að reyna það i mismun-
andi jarðvistum hvað það er að standa hátt eða lágt í sam-
félagsstiganum, til þess að geta tekið þátt í því að breyta
þessu samfélagi smám saman þannig, að þar ríki sannarlegt
lýðræði, þar sem hin eiginlegu verðmæti eru ekki peningar,
sem nokkrir menn geta eignast á annarra kostnað, heldur
vinna og sköpunarhæfni mannsins sjálfs, þegar þelta er nýtt
í þágu lieildarinnar.
Þróun kristsvitundarinnar í hugarheimi mannsins frelsar
hann smám saman frá þeim myrku örlögum, sem örbirg
vitund lians liefur skapað.
Slík breyting á samfélagsbyggingunni getur ekki gerzt í