Morgunn - 01.12.1977, Qupperneq 57

DULSKYNJANIR
135
manna nota þegar þessa hæfileika á liinum ólíkustu sviðum
mannlegs lifs. Þegar þess er gætt, að höfundur þessarar bókar
er hálærður og virtur vísindamaður, er ekki hægt að segja ann-
að en að sjónarmiðin séu all nýstárleg. Hér koma fram allt
önnur viðhorf en menn hafa átt að venjast frá vísindamönn-
um. Og það er vafalaust einn rikasti þátturinn í því, hve mikla
athygli þessi nvju viðliorf hafa vakið.
Það vill svo til, að ég varð fyrstur til þess að vekja athygli
á undursamlegum hæfileikum Edgars Cayces hér á landi i
útvarpi fyrir allmörgum árum og hefur áhugi minn á þeim
ekki dvínað með árunum.* Nú vita íslendingar heilmikið um
þann undramann og hæfileika hans, þvi undanfarin ár hefur
komið út hver bókin á fætur annari um hann og þýddi ég
sjálfur eina þeirra sem ber nafnið Svo sem máSurinn sáir
og er eftir sálfræðinginn dr. Ginu Cerminara. Mér þótti þvi
allforvitnilegt að kynnast þvi hjá dr. Karagullu, að það var
einmitt bók um Edgar Cayce, sem varð hvatinn að rannsókn-
um hennar. Frá þessu segir dr. Shafica Karagulla svo í bók
sinni:
„Þau ár, sem ég stundaði rannsóknir við háskólann í Edin-
borg og við taugarannsóknastofnunina í Montreal liafði ég
unnið mér talsvert álit með rannsóknum mínum, og nokkuð
af niðurstöðum þeirra höfðu hlotið viðurkenningu, bæði í Ev-
rópu og Ameríku.
Þá komst ég í kynni við fyrirbæri, mjög sérstætt, sem hvorki
gat talist til geðsýki né heldur samrýmst því, sem venjulega
er álitið eðlilegt og heilbrigt. í ágústmánuði 1956 bað vinkona
min ein mig að lesa bók, sem fjallaði um óvanalegt efni.
Hún hét Edgar Cayce, Leyndardómur kraftaverkamannsins
eftir .Toseph Millard.
Bókina var ég beðin að lesa hleypidómalaust. Vinkona mín
benti mér á, að bókin væri afar-forvitnileg og sérstæð, en þó
varla vísindaleg að sama skapi. Þareð hún vissi um vilja minn
til að auka sífellt við þekkingu mína, hefði hún álitið að þessi
* Sjá grein i Morgni. jan.-júní-hefti 1973 um Cayce.