Morgunn - 01.12.1977, Blaðsíða 12

90
MORGUNN
kjarna lífsskoðunar minnar i einni setningu. Hún er ef til
vill ekki sérlega frunileg, en ég hef ekki séð ástæðu til þess
að breyta henni. Hv'jn er þessi: Þú átt aðeins það sem þú
hefur gefið. Ég brá þessari mælistiku á sjálfan mig og upp-
götvaði vitanlega að ég var gjaldþrota. Ég hafði alla mína
ævi verið að þiggja. Setningin hljómar vitanlega sem þver-
sögn, en ef hetur er að gáð kemur í ljós að hér er átt við þá
fjársjóði sem Kristur talaði um og sagði að hvorki mölur né
ryð fái grandað. Þetta er með öðrum orðum það eina sem við
getum tekið með okkur til annarra sviða. Gjafir okkar og góð-
leikur er aleiga okkar.
í þessum skilningi var Hafsteinn Björnsson ríkur maður,
því hvaða gjafir eru merkilegri en friður og hugarró, að geta
sefað sorg og veitt huggun þar sem hana virðist hvergi vera
að finna? En einmitt þetta voru hinar rikulegu gjafir Haf-
steins til okkar meðbræðra sinna og systra. Með því að beita
hæfileikum sínum til þess að koma á sambandi milli þeirra
sem eftir lifa á jörðunni og hinna sem héðan verða að hverfa
hverju sinni, varð Hafsteinn hinn óviðjafnanlegi huggari.
Mörg okkar hefðu sennilega aldrei kynnst honum ef liann
hefði ekki verið þessi mikli miðill, sem öll þjóðin þekkir nú.
og ég geri ráð fyrir að ýmis ykkar teldu sig hafa farið mikils
á mis. Svo er að minnsta kosti um sjálfan mig.
Hafsteinn var maður trygglyndur og gleymdi aldrei þeim
sem hann taldi velgerðarmenn sína. Nýlega lýsti ég því sam-
kvæmt frásögn Hafsteins sjálfs í nokkrum minningarorðum
um hann, hve skelfdur hann var og illa á sig kominn af
feimni, uppburðarleysi og vanmetakennd þegar hann kom
fyrst heim til Einars Kvarans og konu hans, sem voru hans
fyrstu þjálfarar í hinu erfiða miðilsstarfi. Ótal sinnum hefur
hann minnst þeirra við mig með djúpu þakklæti og virðingu.
Hann gleymdi aldrei þessari fyrstu hjálp og vildi að hún
gleymdist ekki. Eftir lát þeirra eignaðist hann annan vin og
verndara þar sem var Jónas Þorhergsson fyrrum útvarps-
stjóri, sem átti ríkastan þátt í að kynna hina fágætu miðils-
gáfu Hafsteins víða um land. Ég vona að enginn taki það illa