Morgunn - 01.12.1977, Blaðsíða 71

G\S\£\S\£\S\S\P
C\S\£\S\£\CVS\S\<
í STUTTU MÁLI
^e/e/E/c/ays^
PCTKI TEKINN tm MANNSHJARTA
Einu sinni þegar ég var að sofna, kemur inn vera frá hin-
um megin. Þessi maður var skinandi bjartur og var hann i
hvítum kirtli. Hann lýtur yfir mann minn. Ég reyni að láta
lítið á mér bera. Maðurinn minn þurfti á hjálp að halda eins
og margur maðurinn. Þessi vera lýtur i langan tíma og að
lckum tekur hann púka sem er eins og lítill, svartur api sem
blindaðist þegar hann sá ljósið. Spriklaði og var eins og loðin
kónguló. Veran tekur hann i lófann sinn og róar hann þangað
til hann er kyrr. Var maðurinn minn sofandi, en stundum
órólegur og reyndi ég að róa hann.
Ekki var ætlast til þess að ég sæi þetta, en ég er það næm
að ég vakna ef ég er sofnuð. Ég sagði við sjálfa mig og bað
um leið: Lát mig vera sofandi þegar minn púki verður fjar-
lægður. Þessi púki var í hjartanu á manni minum. Svona er
Bakkus og hans þjónar, lævísir að setjast að í hjartanu. Er
það furða að menn verði eitthvað skrýtnir. Síðan leið veran
með púkann gegnum hurðina, ganginn og borðstofuna. Fór
í gegnum rúðuna i borðstofunni og sveif til himins. Var ég í
rúminu mínu, en sá allt gegnum veggi og rúðu. Einnig sá
ég þegar hann flaug til himins með púkann í hendinni.
FJÓRIR DREKKA I GEGNUM EINN MANN
Ég vissi að fjórir drukku í gegnum manninn minn og einn
var sýndur. Var það þessi sem veran tók. Ég vissi að ég réði
ekki neitt við hann né neinn hérna megin. Fékk ég hjálp til