Morgunn - 01.12.1977, Blaðsíða 47
MARTINUS:
ÖRBIRG VITUND
OG
KONUNGLEG VITUND
Þegar Þorsteinn Halldórsson, hinn snjalli jiýðandi ritverka
danska heimspekingsins Martinusar fluttist liéðan skildi hann eftir
sig talsvert af þýðingum ó litgerðum eftir Martinus sem enn hafa
hvergi birst nema í Morgni. Þetta er ein þessara merku ritgerða.
Æ.R.K.
Ef kristindómurinn væri framkvæmdur í reynd, fyrirfynd-
ust hvorki spiliingarbæli né öreigaliverfi á jörðu hér.
I þessari ritgerð eru bornar saman sérstakar ytri aðstæður
í samfélagi jarðneskra manna og ákveðin andleg raungildi
í vitundarlífi mannsins, en samstaða þeirra er orsök hinna
ytri aðstæðna.
í öllum stórborgum er að finna svokölluð öreigahverfi, fá-
tækleg, óþrifaleg borgarsvæði, sem hafa að geyma mikla
neyð, sjúkdóma og eymd. Þegar fólk neyðist til að draga
fram lífið við slíkar aðstæður, leiðir það af sér margháttaða
spillingu, enda er í öreigahverfunum að finna allar hugsan-
legar tegundir vændis, svik og pretti og önnur myrkraverk.
Glæpamenn mynda með sér samtök á slíkum stöðum og
fremja rán, árásir, þjófnaði og önnur afbrot. 1 þessu óhrjá-
lega umhverfi fæðist fjöldi barna, sem elst upp í andrúms-
lofti spillingar og lagabrota, við hungur, sjúkdóma og rudda-
skap, Auðvitað er það ekki tilætlunin, að menn, sem í heiminn
fæðast, geti ekki hlotið daglegt brauð nema að brjóta lögin
sýknt og heilagt. Það er ákaflega ófullkomið þróunarstig í