Morgunn


Morgunn - 01.12.1977, Blaðsíða 25

Morgunn - 01.12.1977, Blaðsíða 25
ÁHRIF SPIRITISMANS . . . 103 skeið til reynslu og þroskunar í dauðlegum likömum. Óhjá- kvæmileg afleiðing af þessu er syndin. Við skulum taka stór- brotið dæmi. Segjum að allir dauðlegir menn vildu feta svo nákvæmlega 1 fótspor Krists, að enginn kvænist. Þá myndu áform guðs vera ónýtt. Ennfremur ber þess að gæta, að ef heimurinn væri ekki syndanna svið, þá myndi mannsálin aldrei þurfa að standast neinar prófraunir eða há neina bar- áttu. Syndin er þvi nauðsynlegur liður í áformi guðs, eins og nú er ástatt hér í heimi. Það virðist því skynsamlegt að álykta, að guð muni draga úr afleiðingunum af syndum þeirra, sem iðrast og trúa á hann. Þetta er heldur ekki eini grundvöllurinn undir núverandi trúarskoðunum vorum. Kristur sagði við iðrandi ræningj- ann á krossinum: „T dag skalt þú vera með mér í Paradís.“ Mér dettur ekki í hug, að með þessari afsökun hafi allar synd- ir hans þurrkast út, án þess að nokkurs samvizkubits eða bóta þyrfti með; en framtíðarstefna hans hefur vissulega orðið mjög á annan veg en hins ræningjans, þó vér gerum ráð fyrir að afbrot þeirra hafi verið nokkurn veginn jöfn. Þá er dæmisagan um hinn miskunnarlausa þjón, sem kon- ungurinn kenndi i brjósti um og gaf upp skuldina. En þegar þjónninn neitaði að veita greiðslufrest á lítilfjörlegri upphæð, sem hann átti hjá samþjóni sinum, reiddist herra hans og skipaði að selja hann i hendur kvölurunum unz hann hefði goldið allt það, er hann var skyldugur. Ég held að sorgleg- asta áletrun, sem ég hef séð á legsteini sé þessi: „Herra, um- lið þú mig, ég skal borga þér allt.“ f þessu sambandi er rétt að athuga, hvað Kristur átti við þegar hann kenndi oss að biðja föðurinn að fyrirgefa oss vorar skuldir. Skeytin frá hinum liimnesku sendiherrum eru ekki öll sam- hljóða, og þú verður að fyrirgefa mér, þótt ég segi, að þín skeyti, sem bæði eru hrein og háleit, séu dálítið fráhrindandi vegna þess, hve þau eru afar ströng. Megum vér ekki hugsa eins og Arnel, sem segir: „Þegar þjónninn því . . . ber fyrir sig fórn hans, sem nú er hátt upp
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84

x

Morgunn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunn
https://timarit.is/publication/668

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.