Morgunn - 01.12.1984, Qupperneq 47

GllUNDVALI.ARKENNINGAH . . .
121
efnislíkamanum og það eð meirihluti orkustrauma geð-
líkamans fylgja útlínum jarðneska líkamans í vökuástandi,
þá leitast hann við að halda sömu lögun og útliti meðan
á svefni stendur þannig að persónan er auðþekkt í hinum
geðræna heimi af vinum hans og kunningjum.
Hvert þessara sviða sem að framan hafa verið nefnd
eru sögð hafa sjöfalda innbyrðis niðurskiptingu eða lítið
breytilega tíðni innan hins víðara tíðnissviðs. Lægri hug-
líkaminn er mótaður af fjórum lægri tíðnisskiptingum
hugræna sviðsins en orsakalíkaminn er tjáningarmiðill
vitundarinnar á hinum þremur hærri. Hugsanir mannsins
eru tjáðar í gegnum hugræna líkamann sem er samtvinn-
aður og nær út fyrir hinn geðræna og hinn efnislega lík-
ama. Fyrir tilstilli hugsunar og náms og með því að
þroska með sér hina hærri þætti tilfinninga og göfugra
langana nær maðurinn að fága starfstæki sín og gera þau
næmari til notkunar á þroskaferli sínum. Þegar huglíkam-
inn er í notkun eykst tíðni hans og hann stækkar um stund-
arsakir. Framlengd hugsun veldur því að stækkunin verð-
nr varanleg, þannig að segja má í bókstaflegri merkingu
að uppbygging huglíkamans eigi sér stað dag frá degi
fyrir tilstilli réttrar hugarorku. Á sama hátt og gæði geð-
líkamans er undir venjulegu tilfinningalegu viðhorfi ein-
staklingsins komið, ákvarðast gæði og geislun huglíkam-
ans af eðli hugsunar hans.
Orsakalíkaminn er sá tjáningarmiðill sem sál manns-
ins notar til samskipta við hina efnisþéttari líkami sina.
Hann umlykur hina líkamana og nær nokkuð út fyrir þá.
Aðeins góðar, sannar og fallegar hugsanir ná að þrengja
sér í líkama þennan, vegna þess að tíðni hans er það há
að hún hrindir frá sér öllu sem er gróft, ruddalegt eða
slæmt. Við upphaf göngu „ungrar sálar“, eða frumstæðs
hianns, er orsakalíkaminn sagður vera lítill og litlaus að
hiestu. En er einstaklingurinn þróast og samansafn góðra
hugsana hans, tilfinninga og gjörða ná að setja mark sitt
á hann, styrkjast litirnir og orsakalíkaminn stækkar.