Morgunn - 01.12.1984, Síða 105

LESENDUR HAFA ORÐIÐ
SÉRA JÓN SKAGAN:
UNDURSAMLEG REYNSLA
„Það er fleira á himni og jörðu Hóras, en heimspeki
þína dreymir um.“ Þessa eftirminnilegu setningu lætur
skáldjöfurinn Shakespeare eina af söguhetjum sínum segja
eftir lestur rita hins gríska heimspekings. Á öllum öldum
sögunnar hafa verið til menn fleiri eða færri, sem séð hafa
lengra og skynjað fleii’a en almennt gerist. Ég hef ekki
verið gæddur hæfileikum sjáenda eða annara óvenjulegra
skynjana, en oft hef ég hugsað inn á þær brautir. Komið
hafa og fyrir í lífi mínu einstakar stundir, þar sem ég
hef verið eins og hrifinn inn á svið æðri krafta eða heima
og þá einkum við hátíðleg eða alvarleg tækifæri. Þessar
stundir hugljómunar, ef svo mætti segja, er að mínu mati
dýrustu perlurnar í langri minningakeðju minni. Ein vika
í lífi mínu er þó alveg sérstæð í þessu efni, því að þar er
um beina skynjun að ræða á verum annara — og vil ég
segja æðri heima. Þessi sæluvika lífs míns, sem ég nefni
svo, var mér gefin í sambandi við heiðurskonuna, Margréti
frá öxnafelii, sem löngu er þjóðkunn fyrir líknarstörf sín.
Vil ég ekki lengur leggja það á samvisku mína að þegja
yfir því, sem hún gjörði — eða stuðlaði að — heilsu minni
til hjálpar.
Árin 1924—1945 var ég þjónandi prestur að Bergþórs-
hvoli í Breiðabóistaðar- og Holtsprestaköllum. Eftir 1930
hvíldi að mestu á mér aukaþjónusta í Holtsprestakalli