Morgunn - 01.06.1991, Qupperneq 8

RITSTIÓRARABB
MORGUNN
fara, hljóti að hafa misst trúna og traustið á hið góða í
almættinu og þeim sem með okkur starfa í þessu frá öðrum
sviðum.
Gerum þessi mál ekki að kaupsýslu og auglýsingamálum.
Ef kaupsýsla og markaðssetning fer að ráða ferðinni í þeim
þá er mikil hætta á að hugsjónir og einlægni verði undir. Þá
fer það að skipta höfuðmáli hvernig best megi og sem fyrst,
markaðssetja dulræn mál svo góður hagnaður verði af.
Búast má við að ýmislegt glys og hjóm verði til, svo lokka
megi sem flesta að gullkálfinum.
Hingað til hafa þessi mál verið rekin af áhugamennsku að
mestu leyti og án sérstakra markaðs- og gróðasjónarmiða.
Eg óttast að nú séum við komin að krossgötum. Erlendis
hefur margskonar brask, gylliboð, hlutir og dót, sem enga
þýðingu hafa í því að fræða fólk um mikilvægi hæfilegrar
blöndu andlegra mála í efnislegu lífi okkar, sprottið upp og
orðið að heilmiklum iðnaði. Tímarit sem þessu tengjast eru
uppfull af auglýsingum sem lofa fólki allskonar hlutum, svo
sem viðtalstímum þar sem öll þess vandamál verði leyst í eitt
skipti fyrir öll, kennslu í dáleiðslu, gleraugum til að sjá árur
með, krystöllum, steinum, töfralíkneskjum allskonar,
stjörnuráðgjöf til að breyta núverandi karma, og svona
mætti lengi telja. Og áður en við vitum af verður þetta
orðinn geysimikill iðnaður sem mun velta miklu fé og fólki
verður talið trú um að allt sé þetta nauðsynlegt svo það geti
lært og iðkað hin dulrænu og andlegu mál.
Hversu langt værum við þá ekki í reynd komin frá kjarna
málsins, þegar í rauninni allt sem til þarf er að setjast niður
á kyrri stund, án nokkurra dularfullra gripa, steina eða
sérstakra athafna yfirleitt, og íhuga í takt við almættið um
stundarsakir hverju sinni, finna nálægð þess og vina okkar
og hjálpenda að handan, finna okkar eigin leið.
Vinnum frekar þannig að því að skapa hógværa andlega
sendiherra úr eigin ranni, sem með fordæmi og áhrifum í
daglegu lífi skapa nýjar og nýjar hringgárur sem hreyfa við
og vekja þá sem tilbúnir eru en láta hina í friði vegna þess
að þeirra tími er ekki kominn. Hann kemur, það er engin
hætta á öðru, en það er þeirra að ákveða hvenær það verður,
6