Árdís - 01.01.1944, Side 46

Kvennfélagið Herðubreiðarsafnaðar að Langruth. Hún var mjög áhuga-
söm og ef nokkur tök voru á, lét hún sig ekkj vanta á fund. Síðustu árin
var hún blind, en með innilegum stuðning manns síns fylgdist hún með
öllu sem gerðist og vann af kappi ullarvinnufélaginu og öðrum fyrir-
tækum til góðs. Hún gladdi margan einstaklinginn á þennan hátt og gaf
oft minningargjafir í minningarsjóð kvennfélagsins. Var það því viðeig-
andi og falleg minningar gjöf, að af hinni látnri, gaf maður hennar tutt-
ugu og fimm dollara í sjóðinn í minningu um hana.
Guðrún var góð kona; hún átti góð börn og góða nágranna og allir
sem kyntust henni þótti vænt um hana. Kvennfélagið misti góðan með-
lim, en minning hennar lifir í allra hjörtum. Blessuð sé minning hennar.
Lena Thorleifson.
GUÐRÚN BJÖRNSON frá Vindheimum.
Mér er það ljúft að minnast með fáum orðum heiðurskonunnar
Guðrúnar Björnson er lést að heimili sínu í grend við Riverton síðast-
liðið sumar. Þar sem ítarleg æfiminn-
ing var birt í íslenzkum vikublöðum
verður hér ekki getið um æfiatriði
hennar, heldur vildi eg þetta mætti
verða lítill blómsveigur ljúfra minn-
inga lagður á leiði dyggrar starfskonu,
ljúfrar félagssystur og trygglyndrar
vinkonu.
1 Guðrúnu sameinuðust margir
þeir eiginleikar sem prýtt hafa góðar
konur frá öndverðu dæmafár dugn-
aður, viljaþrek, skapfesta og hrein-
lyndi. Þar fór einnig saman í heppi-
legum hlutföllum, hugulsemi og
höfðingslund.
Það var eithvað við heimili hennar
og heimilisstjórn sem minti á
konuna íslenzku sem forðúm lét
“byggja skála um brautu þvera”:
heimilið reisulega og margmenna í
þjóðbraut borðstofan stóra þar sem
Guðrún Björnson
svo margir vóru settir til borðs þegar manni virtist næstum því að borðið
44