Saga - 1951, Qupperneq 8

182
Síðan er hermt orðrétt samtal þeirra systra
um bóndaefni hvorrar um sig, eins og höfundar
skáldsagna eru vanir að gera um samtöl sögu-
persóna sinna. Þóra in yngri hefur samtalið á
því, hversu lengi þær rnuni bíða ógefnar í
föðurgarði. Þóra in eldri svarar því svo, að
sæmilegt sé að vera með „föður og móður“.
Nú segja annálar „Solveigu Jónsdóttur" dána
1193.1) Er vafalaust átt við Solveigu konu
Guðmundar gríss, sem í einum annál er sögð
gift 1168.2) En ef Solveig lézt 1193, þá hafa
þær systur ekki verið með föður „og móður“
1196, er samtal þeirra á að hafa orðið. Lyktar
samtali þeirra systra svo, að Þóra in yngri
kveðst óska þess, ,,at Jóra biskupsdóttir and-
aðist, en Þorvaldur Gizurarson færi hingat ok
bæði mín“. Sennilega eiga engir vottar að
hafa verið að þessu samtali systranna. Lesandi
frásagnarinnar á víst að geta sér þess til, að
sögnin sé frá annarri hvorri systranna runnin,
líldega frá Þóru yngri, með því einn niðja
hennar skráir eða lætur skrá sögnina. En þá
sýnist ekki líklegt, að hún hefði getið óskar
sinnar um andlát Jóru biskupsdóttur. Ósk um
slíkt er vægast sagt of smekklaus til þess, að
slík höfðingskona sem Þóra yngri hefur vænt-
anlega verið, hafi látið sér slík orð um munn
fara, og því er síður líklegt, að hún hefði látið
þau ganga til barna sinna.
Um gjaforð þeirra systra fer alveg eins og
í „sögu“. Þorvaldur kemur og annar höfðingi
1) Isl. Annaler bls. 62, 120, 180. Flateyjarb. IV. 354.
2) Isl. Annaler bls. 381.