Saga - 1951, Blaðsíða 54

228
hefti, og bjó dr. Jón Þorkelsson tvö þeirra und-
ir prentun (Rv. 1915-1916), en ólafur Lárus-
son prófessor hið þriðja (Rv. 1933). Þau munu
ekki hafa verið vinsæl hjá félagsmönnum, en
eru þó mjög merkar heimildir um atvinnuhætti,
viðskipti og menningu vora á miðöldum. Er því
nauðsynlegt að ljúka útgáfu þeirra sem fyrst,
með því að þau verða jafnan óhandhæg til notk-
unar, unz samin hefur verið við þau nákvæm
efnisskrá.
Enn hefur Sögufélagið gefið út þrjú rit, er
fjalla um þessi efni. Þau eru: Morðbréfabækl-
ingar Guðbrands biskups, er dr. Jón Þorkels-
son bjó undir prentun (Rv. 1902-1906), Galdur
og galdramál á íslandi eftir ólaf Davíðsson,
Einar Arnórsson bjó undir prentun (Rv. 1940-
1943), og Landsyfirdómurinn 1800-1919 eftir
dr. jur. Björn Þórðarson (Rv. 1947).
c) Þrjú útgáfurit Sögufélagsins verða ekki
talin beinlínis til hinna tveggja fyrr nefndu
flokka: Aldarfarsbók Páls lögmanns Vídalíns
1700-1709 (Rv. 1904), Tyrkjaránið á íslandi
1627 (Rv. 1906-1909), hvort tveggja heimildar-
rit, er dr. Jón Þorkelsson bjó undir prentun að
mestu leyti, og Grund í Eyjafirði eftir Klemens
Jónsson (Rv. 1923-1927).
d) Þjóðsögur Jóns Ámasonar eru vinsælasta
ritið, sem Sögufélagið hefur gefið út. Frumút-
gáfan frá 1862-1863 var orðin torgæt þegar
fyrir aldamót, og var samþykkt á fundi stjórn-
ar félagsins 5. apríl 1914 að gefa þær út af nýju,
„ef ekkert er á móti því að lögum og ef eigi upp-
lýsist, að neinn annar hafi þegar ráðið að gefa
út téð rit“. Varnaglarnir, er slgnir voru, reynd-
ust óþarfir, þegar til kastanna kom, en þó varð