Saga - 1951, Síða 10

184
stendur í íslendingasögu Sturlu, en ekki getur
verið af honum skráð þar, varðar dálítið hjóna-
band Þorvalds og Jóru. Hún hlýtur að vera
skráð af safnanda Sturlungu eða undir hans
handarjaðri.1) Hún er hér nefnd til dæmis um
vanþekkingu eða gagnrýniskort þess, sem hana
hefur skráð eða látið skrá, og sjálfsagt er
sami maður og sá, sem gerði „Haukdælaþátt-
inn“ úr garði.
Árið 1228 stóð brúðkaup Sturlu Sighvats-
sonar og Solveigar Sæmundardóttur í Hruna
að Þorvalds Gizurarsonar. Þar var Sighvatur
Sturluson. Þá leiddi Þorvaldur, segir sagan,
börn sín fyrir þá Sighvat, fyrst „börn þeirra
Jóru biskupsdóttur“ og síðan „Þóru börn“.
Þorvaldur er sagður hafa sagt, að sér þætti
miklu máli skipta, að Sighvati litist vel á
,,börnin“.2) Eins og Jón Þorkelsson rektor
benti fyrst á og Björn M. Ólsen og Pétur Sig-
urðsson3) hafa síðar vikið að, er frásögn þessi
markleysa, að minnsta kosti í aðalatriðum.
Árið 1223 eru 27 ár liðin frá láti Jóru bisk-
upsdóttur. í sögninni er sýnilega gert ráð fyr-
ir því, að þessi „börn“ þeirra Þorvalds og Jóru
væru þá í uppvexti. Teitur sonur þeirra hafði
verið lögsögumaður 1219—1221, og hefur þá
sennilega verið á fertugsaldri eða um fertugt.
Einar hefur sjálfsagt verið á líkum aldri.
Björn féll á Breiðabólstað í Fljótshlíð 1221.
1) Sbr. Safn. III. 322—324 (BMÓ), VI. 34—36 (P. S.)
2) Sturl. I. 299.
3) Æfisaga Gizurar Þorvaldss. bls. 12, Safn. III.
322.—324, VI. 34—36.