Saga - 1951, Qupperneq 85

259
bókmenntir, enda ekki fullyrðandi, hversu mik-
ið hann sjálfur á í bréfinu, því að vel mætti
skrifari hans eiga þar nokkurn þátt í. Barði
Guðmundsson hefur, sem kunnugt er, talið Þor-
varð höfund Njálssögu og fært til þess líkur.
Dr. Björn leiðir það nokkurn veginn hjá sér. En
varla er of djarft að skjóta því fram, að dr.
Björn hefði eitthvað framar innt að því atriði,
ef honum hefði fundizt þær líkur nægilega at-
hyglisverðar, því að hann hefur sýnilega all-
miklar mætur á síðasta goðanum, en ekkert
mætti gera veg hans slíkan sem höfundskapur
að Njálssögu mundi gera, ef hann yrði sannað-
ur. En eins er um það efni og um höfundskap
að öðrum sögum vorum flestum, að engar bein-
ar sannanir eru fundnar um höfunda þeirra. Er
þar engu til að tjalda, nema líkum, sem ef til
vill sannfæra einhverja, en flestir telja þær
sennilega of veikar til þess að veita nægilega
sönnun.
Riti dr. Björns lýkur á fróðlegri grein um
V alþ j óf sstaðahurðina.
Ef eg skyldi nokkuð að „Síðasta goðanum"
finna, sem nokkurs mætti kalla um vert, þá er
það það, að mér finnst, að það hefði verið les-
endum til skilningsauka, ef höfundur hefði
greint nánar ættasambönd ýmissa þeirra manna,
sem við söguna koma, þar á meðal Þorvarðar
sjálfs. öll atburðasaga vor er svo samtvinnuð
aattasamböndum þeirra, sem við sögu koma, að
án vitneskju um þau verða menn og atburðir
oft torskýrðir og torskildir, nema lesandi fái
glöggva hugmynd um frændsemi og mægðir
þeirra. Og svo hefði verið gaman, að höfundur
hefði að lokum skýrt frá tilraunum ættfróðu