Saga - 1952, Blaðsíða 36

294
tengdasyni Þorgils. Hafði Sturla þá gengið að
eiga Ingibjörgu dóttur Þorgeirs Hallasonar í
Krossanesi í Eyjafirði. Fluttist Sturla nú að
Hvammi, en Böðvar að Sælingsdalstungu.
Nokkru síðar réðst þangað til búlags með
honum Yngvildur mágkona hans, sem þá var
ekkja.
Nú bar það til tíðinda í Hvammi, að þangað
komu til veturvistar tveir bræður Ingibjargar
húsfreyju, Þorvarður, 16 ára að aldri, og Ari,
er var yngri, líklega einu ári. Bræður þessir
„gerðu sér títt um fundi við Tungumenn —
ok hittust oftast at laugu“. Svona orðar Sturlu
saga þetta. Frásögn Laxdælu um samskonar
atvik er skilmerkilegri um kjarna málsins. Þar
segir í 39. kap., að þeir fóstbræður, Kjartan
og Bolli, fóru til Sælingsdalslaugar; „jafnan
bar svá til, at Guðrún var at laugu; þótti
Kjartani gott at tala við Guðrúnu, því at hún
var bæði vitr ok málsnjöll". Einkennilegt er
það, að Guðrúnu er lýst hér á sömu lund og
Sturlu saga lýsir Odda bróður Yngvildar.
I Sturlu sögu segir áfram á þá leið, að eitt
sinn um veturinn,. er Þorvarður var á heim-
leið úr laugarferð, féll hann af hestbaki og
meiddist á fæti. Mæddi hann blóðrás, svo að
þeir bræður fóru heim að Sælingsdalstungu,
og varð Þorvarður þar eftir. Gerði Yngvildur
að sárum hans. Dvaldist Þorvaldur síðan í
Tungu til lækninga fram á vor, og var, er á
leið, ýmist þar eða í Hvammi. Þá komst sá
kvittur á kreik, að þau Þorvarður og Yngvildur
„mæltist fleira við en aðrir menn. En vinir