Ný saga - 01.01.2001, Síða 39

Átakaárið 1968
myndavélar - önnur bakvið bílrúður - sam-
bland forvitni, fyrirlitningar og hræðslu.
Haldið fast um jólapakkana, einsog þeir veiti
öryggi. Ekki ég, les ég úr svipnum, alls ekki
ég, ég læt ekki lemja mig svona. Hver lætur
svosem lemja sig í höfuðið þannig að sauma
þurfi á annan tug spora?
Enginn fyrir utan, engin lögga, ekkert
vesen, ekki einsog í fyrradag. Guð hvað ég er
fegin! Ég þoli ekki að láta berja mig. Amrna
mín hafði aldrei sagt mér að fólk gæti verið
svona andstyggilegt!
Hönd í hönd útí Austurstræti, í annarri
röð, við hliðina á Degi Sigurðar. Dagur sagð-
ist vera í svo stórum frakka að enginn þyrði í
hann. Frakkinn var skuggalega herðabreiður.
Mér fannst þetta rökrétt einsog nrargt annað
sem skáldið sagði, hann var svo ótrúlega full-
ur af fullyrðingum - eins og þessari: Frakkinn
minn er svo herðabreiður að enginn þorir í
mig! Vertu við hliðina á mér og ekkert illt
mun henda!
Fávísa ég!
Inní Austurstræti, fyrir hornið á apótekinu -
inní Austurstræti, við hornið á Lækjartorgi -
blasti við - ekki ein, ekki tvær, heldur margar,
margar raðir af löggum. Við gengum áfram,
hópurinn allur á eftir - loftið var þungt og
heitt þrátt fyrir kuldann - það var í rauninni
skítkalt - ég skalf - framhjá Tröð - og allt í
einu fékk ég þessa einkennilegu tilfinningu -
ég var hrædd - alveg skít-, djöfull-, drullu-
hrædd. Ég hafði aldrei á ævinni fyrr fundið
fyrir þessari tilfinningu, ekki einusinni þegar
..., en það er önnur saga.
Samt byrjaði þetta allt áður, ekki bara
þessum tveimur dögum áður heldur miklu
fyrr, eiginlega þegar ég lærði að gera greinar-
mun á réttu og röngu, þá byrjaði þetta, í barn-
æsku. Maður stendur ekki með þeim sem
gera rangt - sanra hvað það kostar.
Á Akureyri, í lok maí sá ég mynd frá
Reykjavík - tjúguskeggur að mála á Natóher-
skip: Island úr Nató! Lifi Che! Þetta er minn
maður, þetta vil ég, hugsaði ég þá - og nú -
vissi ekki þá, en nú, að þetta var félagi Venni.
Það var ekki ónýtt að eiga Venna Linnet að í
Tjarnargötu 20 sumarið 68. Að líta inn á leið
úr vinnunni lyfti deginum: pólitík, djass; æði!
Ekkert rosalega gefandi að vinna í Eimskip
senr afleysingagjaldkeri sumarið 68. Þess
vegna ekki slæmt að ganga í Fylkinguna!
Og Solla Hauks las ljóð, þetta sumar -
Maríu Farrar - á þann hátt sem einungis einu
sinni verður lesið. Solla, þessi smávaxna kona
sem hafði vaðið inná lögreglustöðina eftir
herskipamálningu um vorið og fengið alla
lausa; sagði bara: „Skammist ykkar!“ Svona
eiga konur að vera, fannst mér þá og nú og
ennþá, alltaf.
Mynd 5.
Sumarið 68 fór
Æskulýðsfylkingin
í ferðalag og lauk
því með því að
klippa í sundur
gaddavírsgirðing-
arnar umhverfis
herstöðina í
Hvalfirði.
Á myndinni eru frá
hægri: Steingrímur
Steinþórsson sagn-
fræðingur, Birna
Þórðardóttir rit-
stjóri, Guðmundur
Hallvarðsson tón-
listarkennari, Þröst-
ur Haraldsson þlaða-
maður, Magnús
Sæmundsson
myndlistarmaður,
Páll Halldórsson
eðlisfræðingur,
Sólveig Ásgríms-
dóttir sálfræðingur.
Ekki hafa verið
borin kennsl á
manninn lengst
til vinstri.
37