Birtingur - 01.12.1961, Blaðsíða 30

Saint J. Perse:
SÖNGUR
í lok Austurfarar
Þá er hestur minn hefur numið staðar
hjá trénu fullu af turtildúfum, blístra
ég svo hreint blístur að öll þessi fljót
halda engin heit sín við bakkana
(Lauf, sem eru lifandi um morguninn,
eru ímynd dýrðarinnar . . .
Og því er ekki svo varið, að maður
nokkur sé ekki raunamæddur, en þeg-
ar hann hefur risið úr rekkju fyrir
dögun og haft hyggilega samfélag
við gamalt tré, stutt hökunni á síð-
ustu stjörnuna, þá sér hann í djúpi
fastandi himinsins mikla hluti og
hreina sem venda í gleði . . .
Þá er hestur minn hefur numið staðar
undir trénu sem kurrar, blístra ég
hreinna blístur . . . Og friður sé með
þeim, sem ekki hafa séð þennan dag,
ef þeir ætla að fara að deyja. En af
skáldinu, bróður mínum, hafa spurnir
borizt. Hann hefur enn kveðið eitthvað
mjög Ijúft. Og einhverjir höfðu af því
kynni . . .
Jón Óskar íslenzkaði.