Vera - 01.06.2000, Qupperneq 16

I Æ K N I E B Æ Ð L
Anna Guðrún Gylfadóttir útskrifaðist scm byggingatækni-
fræðingur frá Tækniskóla íslands árið 1997 og var þar mcð
sjötta konan scm útskrifaðist þaðan með þcssa gráðu.
Síðan þá hefur cngin kona útskrifast frá TÍ sem bygginga-
tæknifræðingur. Anna Guðrún er jafnframt fyrsta konan scm situr í stjórn Tæknifræðingafélags íslands.
Eina stelpan
með 60 strákum
Fjölbreytileg störf
„Við erum t.d. að teikna hús og reikna burðarþol, setja lagnir og
í raun vinna í öllu því sem fer til byggingafulltrúa áður en hann
gefur samþykki fyrir byggingu," segir Anna Guðrún þegar hún
er spurð út í starfið. „Það vinna líka margir í eftirliti með verk-
um. Við vinnum á svo mörgum sviðum og flóran er mikil. En til
þess að fara í þetta nám þarf tveggja ára starfsreynslu og ætli það
sé ekki þess vegna sem fleiri fara í verkfræði."
Um 760 manns eru í Tæknifræðingafélagi Islands og þar af
eru 10 til 1 S konur. Það vekur því forvitni að vita hvers vegna
Anna Guðrún valdi þessa námsleið.
Langaði alltaf að verða arkitekt
Anna Guðrún tók tæknibraut í FB og segist hafa ltaldið að lrún
myndi þannig sleppa við eðlisfræðina. „Ég notaði útilokunarað-
ferðina, var ekki málamanneskja og ekki spennt fyrir eðlisfræði
en fannst stærðfræði skemmtileg. Ég komst svo að því að eðlis-
fræðin á tæknibraut er ekki minni en á stærðfræðibraut. ÍTækni-
skólanum tók ég síðan meiri eðlisfræði," segir hún brosandi.
„Ég kláraði stúdentinn vorið 1988 og fór að vinna. Fyrst var ég
í byggingavinnu en var of kalt á tánum um veturinn og ákvað að
hætta, fór að vinna í Ostabúðinni í Kringlunni. I september 1 990
eignaðist ég barn og árið 1991 skildi ég, flutti heim til mömmu
með ársgamalt barn og byrjaði íTækniskólanum. Það má því segja
að ég hafi snúið lífinu við.“ En hvers vegna þessi kúvending?
„Mig hefur alltaflangað í skóla og ég ætlaði alltafað verða arki-
tekt. Ég vissi að byggingaiðnfræðin í Tækniskólanum tók um eitt
og hálft ár og að svo væri hægt að fara út í arkitektanám með smá
þekkingu í farteskinu. En tíminn leið og allt í einu var ég orðin
tæknifræðingur," segir Anna Guðrún glettnislega, en viðurkennir
að í raun hafi hún guggnað á því að fara í nám erlendis. „Ég var
bara ekki tilbúin til þess að fara ein út með lítið barn, svo ég hélt
bara áfram íTækniskólanum og kláraði byggingatækmfræðina. “
Strákarnir bökkuðu út þegar þeir sáu mig
Anna Guðrún var eina konan í sinni deild öll þau ár sem hún var
við nám. „Ég var eina stelpan með 60 strákum, mjög gaman,“ seg-
ir hún glettnislega en segist liafa orðið áþreifanlega vör við að hún
væri ekki ein af strákunum. „Ég man t.d. eftir því þegar við þurft-
um að vinna hópverkefni, þá sat ég yfirleitt utan við. Ég var ein
með barnið og vann frekar ein heima á kvöldin. Þeir sem voru
feður í hópnum áttu konur sem sáu um börnin á meðan þeir unnu
að verkefnunum í skólanum.
Ég gleymi heldur ekki fyrsta deginum sem ég mætti í skólann.
Ég var fyrst inn í stofuna og fann mér borð. Þegar strákarnir síðan
komu inn einn af öðrum og sáu mig, bökkuðu þeir út og litu aft-
ur á stofunúmerið áður en þeir settust. Þeir héldu að þeir liefðu
villst.“
Hvcrs vcgna heldurðu að svo fáar konur fari í þetta nám?
„Það er sjálfsagt út af kröfunni um tveggja ára starfsreynslu," seg-
ir Anna Guðrún en sjálf komst hún inn með því að reikna til vinnu
við tæknibraut í FB. „Svo var ég í byggingavinnu og ætli ég ljóstri
ekki upp um það núna að þann eina mánuð sem vantaði upp á
fékk ég pabba, sem er smiður, til að skrifa upp á fyrir mig.“
Myndi ekki einu sinni skúra fyrir þessi laun
Anna Guðrún segist ekki hafa fundið jafn mikið fyrir því að hún
væri kona í karlastétt eftir að hún kom út á vinnumarkaðinn. Hún
hefur þó orðið vör við ákveðna launamismunun. „Að minnsta
kosti hjá borginni. Það er erfiðara að segja með einkafyrirtækin en
þar virðist skipta minna máli hvort þú ert karl eða kona, það er ár-
angurinn sem skiptir máli. En ég lenti í því eftir lokaverkefnið mitt
að maður sem átti fyrirtæki ætlaði að bjóða mér vinnu. Lokaverk-
efnið mitt var um ákveðið lagnakerfi og fyrirtækið var að fá um-
boð fyrir gott lagnakerfi. Hann bauð mér hins vegar svo hlægilega
lág laun að ég sagði honum að ég myndi ekki einu sinni skúra
fyrir þessi laun. Hann benti mér þá á þá staðreynd að ég væri kona
á barneignaaldri. Þar sem ég er að vinna núna virðist það hins veg-
ar ekki skipta máli.“
Listnámið heillar
Anna Guðrún fór að vinna hjá Reykjavíkurborg eftir nám og sá um
viðhald og hreinsun á stofnanalóðum í tvö og hálft ár. „Ég er nú
að vinna hjá tölvufyrirtæki sem heitir Snertill og sel og kenni á
tölvuforrit sem heitir AutoCAD og tengist þessum starfsvettvangi.
Þetta er náttúrulega allt annað en ég fékkst við hjá borginni og mér
finnst þetta mjög skemmtilegt. Stór hluti markaðarins notar þetta
forrit og það eru núna að koma ný forrit sem tengjast því.”
Hvað með framtíðina?
„Það blundar alltaf í mér að fara í listnám. Ég ætla til Ítalíu í sum-
ar að ferðast og það væri ekki verra að kynna sér myndlistarnám í
leiðinni.”
16 • VERA