Vera - 01.04.2003, Blaðsíða 14

/JAFNRÉTTISRÁÐGJAFINN
HÉR HEFSTNÝR ÞÁTTUR íBLAÐ-
INU ÞAR SEM RÆTT VERÐUR VIÐ
JAFNRÉTTISRÁÐGJAFA SEM
STARFA Á ÝMSUM STÖÐUM.
Nafn: Kristín Ólafsdóttir
Aldur: 32 ára
Starf: Jafnréttisráðgjafi Kópavogsbæjar
Menntun: B.A. próf í almennri bókmenntafræði frá H(,
Nordplus-nemi við Helsinki háskóla eina önn
Áhugamál: Jafnréttismál, uppeldismál, bókmenntir, leik-
hús, framandi menning
Vinn fyrir Kópavogsbæ
Hvenær varð starf jafnréttisráðgjafa í Kópavogi til?
Fyrst var ráðið í starfið 1999 og er ég önnur til að gegna því.
Hvenær tókst þú við starfinu og hvaða áherslur hefur þú lagt?
Ég var ráðin haustið 2000 og hóf störf ijanúar 2001. Þar sem um
frekar nýtt starf var að ræða tók nokkurn tíma að setja sig inn í
það, skoða hvað hafði verið gert annars staðar og læra á stjórn-
kerfið. Jafnréttisráðgjafi er starfsmaður jafnréttisnefndar og
leggjum við línurnar saman. Við leggjum áherslu á jafnréttismál
sem snúa að Kópavogsbæ sem atvinnurekanda annars vegar og
sem þjónustuveitanda hins vegar. Unnið er að því að vinnustað-
ir setji sér jafnréttisáætlanir sem snúa að starfsfólkinu og einnig
að þeim sem sækja þjónustu viðkomandi vinnustaðar. Þar sem
starfsemi bæjarfélagsins er fjölbreytt geta þetta verið ólíkar
áherslur á hverjum vinnustað fyrir sig, allt frá börnum í leikskól-
um sem dvelja þar lungann úr deginum til þeirra sem sækja söfn-
in okkar og sundstaði endrum og sinnum.
Hvernig vinnur þú að jafnréttismálum innan bæjarins?
Fræðsla er mikilvægur hluti starfsins. Námskeiðahald fyrir starfs-
menn Kópavogs eru hluti af mínu starfi. Ég hef haldið námskeið
fyrir ýmsa starfsmannahópa og reynt að sníða fræðsluna að
hópnum hverju sinni. Þá kem ég bæði inn á þætti sem varða
starfsmenn sem starfsmenn og einnig sem fólk sem veitir þjón-
ustu og verður að vera meðvitað um að hún mismuni fólki ekki
eftir kynjum, frekar en öðrum þáttum.
Leikskólar Kópavogs voru með tilraunaverkefni í fjórum leik-
skólum veturinn 2000-2001. Ég kom inn í það verkefni þegar ég
hóf störf hér. Síðar unnu leikskólafulltrúi, nokkrir leikskólastjórar
og ég jafnréttisstefnu fyrir leikskólana og nýttum meðal annars
niðurstöður verkefnisins við það. Jafnréttisstefnan nær til
námskrár leikskóla Kópavogs, starfsmannastefnu og samvinnu
við foreldra. Sem dæmi má nefna að leikskólastarfsmenn eru
hvattir til að hringja ekki síður í feður en mæður þegar börnin
veikjast og að ræða við báða foreldra barns, hvort sem þau eru í
sambúð eða ekki. Einnig að lesnar séu bækur þar sem stúlkur eru
gerendur, ekki síður en drengir.
Leikskólar eru í raun kjörinn vettvangur fyrir jafnréttisstarf því
það þarf svo lítið til að breyta hlutum hjá börnum sem eru ekki
föst í viðjum vanans eins og við sem eldri erum. Því þarf í raun
meira að vinna með viðhorf starfsmanna en barnanna sjálfra. Hér
má nefna að flestir leikskólastarfsmenn kannast við að hjálpa
strákunum að klæða sig og drífa þá út á undan stelpunum, til að
forðast læti í þeim. Þá fá strákarnir þjónustu og forgang en læra
síður að klæða sig. Þeir eru fyrstir út og geta valið sér svæði og
leiktæki, svo sem hjól, en þegar stelpurnar koma út eru öll hjól
upptekin og þær komast bara í það sem er „laust". Þær læra að
bíða, klæða sig sjálfar og mæta afgangi. Þannig er börnum oft
skipt eftir kynjum í alls kyns athöfnum og aðstæðum í leikskólum.
Allir starfsmenn, bæjarbúar og pólitískir fulltrúar Kópavogs-
bæjar hafa aðgang að mér og minni ráðgjöf, þó er ekki leitað eins
mikið til mín og ég bjóst við fyrirfram.
Hefur Kópavogsbær komið banni við einkadansi inn í lög-
reglusamþykkt?
Bæjaryfirvöld samþykktu að banna einkadans með lögreglusam-
þykkt eftir dóm Hæstaréttar í febrúar síðastliðnum. Endurskoðun
lögreglusamþykktar er ekki lokið þegar þetta viðtal er tekið svo
það er ekki komið til framkvæmdar.
Kópavogsbær var fyrsta sveitarfélagið til að setja bann við
rekstri næturklúbba I aðalskipulag bæjarins 2000-2012 að frum-
kvæði jafnréttisnefndar. (Opnun og rekstur næturklúbba skv.
skilgreiningu um veitinga- og gististaði, nr. nr. 67/1985 er ekki
heimil í sveitarfélaginu. Þessu ákvæði verður fylgt eftir í
deiliskipulagi á grundvelli greinar 3.1.4 í skipulags-reglugerð nr.
400/1998 sem heimilar þrengri skilgreiningu á landnotkun en
gert er í aðalskipulagi. (bls. 49))
Hvað finnst þér mikilvægast að gert verði almennt hér á
landi til að stuðia að bættum og betri hag kvenna og karla?
Hvað varðar börnin finnst mér að þar þurfi að vinna að sjálfstyrk-
ingu og sjálfsvirðingu þeirra. Strákar fá meira að vita hvað þeir
mega ekki, heldur en hvað þeir mega, það þurfa þeir að finna
14/ jafnréttisráðgjafinn / 2. tbl. / 2003 / vera