Freyr - 15.01.1982, Síða 11

Súgandafjöröur
•: ELDISSTÖÐVAR
O: SLEPPISTÖÐVAR
Starfandi seiðaeldisstöðvar vorið 1981 ásamt álitlegum sleppistöðvum sem nýta mœtti til hafbeitarnœstu 5 árin. Stóru hringirnir
gefa til kynna að sennilega sé óhœtt að flytja stofna œltaða innan svœðisins til allra sleppistöðva innan sama svœðis og fá
viðunandi árangur. Flutningur milli svæða innan mismunandi hringa er óráðlegur.
mestu óplægður akur hvað hafbeit
varðar.
Niðurstöður.
Til viðbótar örfáum stöðum þar
sem sjókvíaeldi er mögulegt
(mynd 1) er ljóst að strandkvíaeldi
og hafbeit eru þær aðferðir sem
helst koma til greina í laxafram-
leiðslu hérlendis og má búast við
að báðar séu hagkvæmar meðan
laxverð er hagstætt. Lausleg at-
hugun hefur leitt í ljós að orkuþörf
beggja aðferðanna miðað við
framleiðslu á 1500 tonnum af laxi
er sambærileg eða um 250 mill-
jónir kílówattstunda á ári. Var þá
miðað við 5% heimtur í hafbeit
sem er hóflega reiknað og upp-
hitun á eldissjó um 5°C hálft árið í
strandkvíunum. Með aukinni
heimtu í hafbeitinni eykst hag-
kvæmni hennar hröðum skrefum
og hefur við 10% heimtur náð
3000 tonna framleiðslu án aukn-
ingar í orkuþörf. Sambærileg
aukning í strandkvíaeldi krefðist
tvöföldunar á orkunotkun, 75
þúsund rúmmetra til viðbótar í
steyptum eldiskerjum, auk 10
þúsund tonna af fersku fóðri
handa eldislaxinum.
Samkvæmt þessu bendir allt til
þess að stórfelld framleiðsla á laxi,
í líkingu við það sem gerist í
Noregi, verði með hafbeit. A það
hefur oft verið bent að þessi aðferð
Umræður og útdrættir
Frh. af bls. 85
Hákon Jóhannsson svaraði Ara
Teitssyni og kvað gjarnan mætti
gefa stangveiðimönnum tækifæri
til að veiða á betri veiðidögum.
Hann minnti líka á upplýsingar um
möguleika á ræktun ólaxgengra áa
og að auka mætti laxveiði um
30—40 þúsund laxa á næstu árum
með þessu móti.
er ntjög orkusparandi og skyn-
samleg í sveltandi heimi og æ fleiri
þjóðir velta fyrir sér framkvæmd-
um á þessu sviði þótt fæstar hafi þá
möguleika sem við eigum. Alvar-
legasta vandamálið sem við blasir
er aukning í úthafsveiðum á laxi og
ber að leggja kapp á að stemma
stigu við slíkum veiðum hvarvetna
í Norður-Atlantshafi. Séu þessi
mál farsællega til lykta leidd þurf-
um við engu að kvíða.
Hákon benti á að erlendum
veiðimönnum væri hælt ef þeir
veiddu vel, en ef Islendingar
veiddu mikið væri það ill meðferð
á ánum.
Þorsteinn Þorsteinsson svaraði
Árna G. Péturssyni og kvað starf-
semi veiðifélaga hingað til hafa
verið bendlaða við sósíalisma
fremur en kapitalisma, með heft-
ingu á frelsi einstakra veiðiréttar-
eigenda.
FREYR — 51