Skólablaðið - 01.05.1993, Page 6

SKÓLADLAÐIÐ
Ingólfur B. Sigfússon IV.C:
I
Árshótíð
-viltu donso?
Þegar grá-
mygla hvers-
dagsleikans er
orðin þrúgandi
birtir skyndi-
lega til og við
fáum afsökun
til að slá öllu
upp í kæru-
leysi. Um
miðjan febrúar á hverju ári verða
nemendur Menntaskólans sem beljur
að vori (eða var það á svelli?). Astæð-
an er að sjálfsögðu að óðum styttist í
hina rómuðu árshátíð Framtíðarinnar.
Febrúar 1993 var engin undantekn-
ing nema ef nefna skyldi afmælishátíð
Framtíðarinnar sem hitaði nemendur
upp síðustu vikuna fyrir sjálft há-
markið: Árshátíð viltu dansa? Undir-
búningur hafði reyndar staðið yfir
vikum saman og hópur fólks undir
röskri stjóm árshátíðamefndar unnið
að glæsilegri skreytingu á kjallara
Casa Nova. Mér leið eins og ég gengi
inn í klakahöll þegar ég kom þangað.
Stóri dagurinn
Eftir reykklæðamátun og síðkjóla-
leit rann hann loksins upp. Venju
samkvæmt hófst dagurinn á morgun-
samkvæmum sem stóðu væntanlega
flest þar til haldið var á Hótel Island
þar sem skemmtiatriði voru sýnd.
Flest voru þau allgóð, t.a.m. atriðið
um sjö bræður, samlíkingin átti mjög
vel við. Þær stöllur Margrét og Krist-
björg stóðu sig með stakri prýði sem
kynnar. Atriði hinna kvenmannslausu
skólafélagsforkólfa var bráðfyndið og
fótafimi þeirra vakti mikla athygli í
steppinu. Segið svo að maður læri
ekkert hjá Hauki... Kvenfélagsrauð-
sokkurnar voru fyndnar og sömuleiðis
diskóperramir. Afhending Elíasarorð-
unnar fór fram við undirleik lúðra-
sveitar og kom það mjög vel út.
Hljómsveitin og söngvararnir fá tvö
prik fyrir fádæma góð tónlistaratriði
Framan af var hún
fremur hásfemmd
og leiðinleg rerilín-
buxna og pólýest-
er-skyrtna heim-
speki.
og sömuleiðis fær Örn Úlfar prik fyrir
heiðarlega tilraun til að skemmta
þriðjubekkingum með aulahúmor.
Skv. lauslegri könnun hló um helm-
ingur þeirra, hinn helmingurinn sá að
eldri bekkingar hlógu ekki og taldi
best að fara að fordæmi þeirra. Að
lokum verður að minnast á árshátíðar-
ræðu Þráins Bertelssonar. En þegar
leið á virtist hann slaka á og lét
gamminn geysa við góðar undirtektir.
Þegar á heildina er litið var ræðan góð
og skemmtileg. Skemmtidagsskráin
var að mestu prýðisgóð og ber að geta
frammistöðu allra á bak við tjöldin
sem eiga heiður skilinn því sýningin
gekk mjög fagmannlega fyrir sig,
hratt og örugglega.
Eftir hraðakstur heim þar sem skipt
var um föt var brunað á matstað þar
sem Menntskælingar skófluðu í sig
dýrindis mat. Að því loknu var haldið
í kveldteiti þar sem veigar voru teig-
aðar svo um munaði. Þeir sem lifðu
af gerðu um miðnæturbil tilraun til að
komast á Hótel Sögu, þar sem
skrokkaskak við undirleik Bogomils
Font, Móeiðar Júníusdóttur og Millj-
ónamæringanna var stundað. Tals-
verður fjöldi komst inn við illan leik
eftir troðning við innganginn. Að-
6
♦