Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga - 01.01.1922, Page 40
6
TIMARIT ÞJÓÐRÆKNISFÉLAGS ÍSLBNDINGA.
II.
Vor! Ó, vor —
Vor! með fjör og- for.
Efnið sem að eiMft næði
Yfir löng og spáný icvcði,
Fram mn ljóss og lífsins svæði
Hvert ])itt leifða og liðna spor.
Þú, sem iárs og alda dyr
Opnar fyrir gróður-gæði,
Hvar sem tímgast blóm og byr.
Vor,
Þín skuld er ei þung-geng for—
Hún er leif frá víkings-vetri
Valur hans á hverju setri,
Meðan frelsi frjóva smárra
1 fold og sjó,
Inn’ í dróma ísagrárra
Arma sinna, gat hann lialdið,
Gaddi gróf
Kviksett líf, og liríða hórra
Hörkulögum skerpti valdið.
Smáu fræi úr freðnum köglum
Frostið vildi ekki sleppa.
Forin er,
Blökk og ber,
Blóð sem sprakk því undan nöglum
Um það fanga-klær að kreppa,
Þegar það læðing lvfti af sér.
Vor, vor —
Vor með fjör og for!
Morgun-köll
Kliðar-snjöll
Illákan þín við hraun og björk,
Hrópandinn á eýðimörk!
Vekur svana-söng,
Sólskins-dægnr löng —
Grösin sem iþá gróa um völl,
Grundir við og' hæstu f jöll,
Jafnveil mosinn
Fölur, frosinn,
Fylking drottins eru öll,