Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga - 01.01.1922, Side 130

Haf.
Eftir Einar P. Jónsson.
Fagra, bjarta, breiða liaf, —
brúað sólargeisla staf.
Alla leið sem augað sér,
ertu líkt og slípað gler.
1 þér speglast lieiðishátt
liiminhvolfið cljrípt og blátt.
Líkt og bæn frá barnsins sál,
birtast mér þín Hulclumál.
Snennna unglings andi mimi
yndis naut við barminn þinn.
Með eldi fylta farmanns þrá,
eg flúði þínar náðir á.
Vítt um bjartan bárustig
borið hefir lífið mig.
Enn mig heillar unnarspil,
út eg lengra sigla vil.
Kanna fleira, fleira sjá,
ferðavolki þessu á.
Þú ert ímynd ægivalds,
engan krefur liafnargjalds.
Býður opið brúðarfang
barningsmóðum ferða 1 ang.
Bárukirkjan bláa þín,
býður öllum heim til sín.
Fagra, bjarta, breiða haf, —
brúað sólargeisla staf.
Eg er líkt og annar hver,
að eins dropi af sjálfu þér.
Svöl við bárubrjóstin þín
bíður liinsta rekkjan mín.