Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga - 01.01.1935, Blaðsíða 62
44
Tímarit Þjóðræicnisfélags íslendinga
slík verk af hendi og vonandi að
meira verði gert að því hér eftir
en liingað til.
En það, sem eg vildi minnast á
hér eru þau gleðilegu fyrirbrigði,
að hérlendur mentamaður hefir
risið upp og tekið sér það fyrir
hendur að kynna íslenzkan skáld-
skap og lialda honum á lofti fyrir
enskumælandi fólki sem verulegum
og varanlegum bókmentum.
Þessi maður heitir Watson
Kirkconnell og er prófessor við
Wesley skólann í Winnipeg. Eg
hefi tvisvar áður skrifað stutta
grein um liann í Lögbergi og getið
þess hvað liann er að gera. Gat
eg þess þá, að liann lét prenta bók
með enskum þýðingum af kvæðum
eftir fjölda mörg íslenzk skáld að
fornu og nýju; var það þjóðhátíð-
arárið 1930 og gert í heiðursskyni
íslenzku þjóðinni við það hátíðlega
tækifæri. Sjálfur er maðurínn
skáld og hefir ort allmikið; orti
hann einkar fallega kveðju til ís-
lands 1930, sem eg hefi lauslega
snóið á íslenzku. Það kvæði er
prentað í bók lians, 1930, sem eg
mintist á.
Síðastliðið ár birtist bók eftir
þenna sama mann, sem hann
nefnir ‘ ‘ Canadian Overtones. ’ ’
Eru það enskar þýðingar á kvæð-
um eftir liöfunda ýmsra erlendra
þjóða liér í Canada. Sézt það
glögt á þessari bók hversu hátt
hann setur Islendinga gagnvart
öðrum þjóðbrotum hér sem skáld;
því liann hefir þar þýtt nálega eins
mikið eftir þá og alla liina til sam-
ans. 1 þessari bók kemst liann að
orði sem hér segir: “íslendingar
skara svo langt fram úr öllum öðr-
um þjóðbrotum hér sem skáld, að
þeir skipa þar að sjálfsögðu önd-
vegissæti. — Landnámsmenn í
Canada frá Frakklandi og Eng-
landi léti ekkert — eða jafnvel
verra en ekkert — til sín heyra, er
skáldskapur gæti talist. Sá mikli
heiður heyrir til Islendingum, að
hafa arfleitt þessa þjóð að þeim
skáldskap, sem fullkomlega jafnast
á við það, sem hér hefir verið bezt
ort í þrjú liundruð ár.”
Við þessa bók er ýmislegt að at-
liuga, en þetta á ekki að vera rit-
dómur um liana, en hún sýnir tvíl-
laust mikið álit og hlýjan hug til
Islendinga.
Nú fyrir nokkru síðan kom át
bók eða bæklingur eftir þennan
sama mann; er það sérprentun úr
tímariti: “University of Toronto
Quarterly” og heitir: “Canada’s
Leading Poet: Stephan G. Steph-
ansson.”
Þessi ritgerð er einkar merki-
leg; er skýrt frá æfi og kjörum
Steplians rétt og nákvæmlega og
sá sannleikur dreginn fram í dags-
ljósið að Stephan er einstæður í
sögunni þar sem hann var alla æfi
önnum kafinn við baráttu tilver-
unnar fyrir sér og skylduliði sínu,
en afkastaði samt í lijáverkum og
á hvíldarstundum því stórvirki,
sem eftir hann liggur.
Mig langar til þess að þýða inn-
gangsorðin í þessari ritgerð:
‘ ‘ Canada á, enn sem komið er, fátt
þeirra helgu staða, sem í öðrum
löndum mæta auganu hvar sem
farið er; eins og t. d. Stratford on
Avon------- — En þegar þeir tím-
ar koma liér í landi að samskonar
lielgistaðir skapast, eða komið