Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga - 01.01.1949, Síða 85

Þrítugasta ársþing Þjóðræknisfélags
íslendinga í Vesturheimi
var sett í Good Templarahúsinu á Sargent
Avenue I Winnipeg 21. febrúar 1949 ,af
forseta þess, séra Philip M. Péturssyni,
kl. 9.30 f. h. og hófst meS því, aS sunginn
var sálmurinn no. 38 í sálmabókinni, ,,GuS
minn þér ég þakkir færi“. Svo flutti for-
seti bæn. AÖ henni lokinni var sálmurinn
númer 23, „FaSir andanna“, sunginn,
meS aSstoS Gunnars Brlendssonar sem
spilaSi lögin.
Ritari las þarnæst þingboSið, sem birt
hafSi veriS í íslensku blöSunum. AS því
loknu setti forseti þingiS og flutti svo
ávarp sitt.
Avarp forseta X>jóðræknisi'élagsins
Háttvirti þingheimur!
MeS komu vorri hingaS í dag, til aS
sitja þing ÞjóSræknisfélags íslendinga I
Vesturheimi, minnumst vér þrítugasta af-
mælis félagsins. ÞaS eru liSin þrjátíu ár
slSan aS stofnfundir félagsins voru haldn-
ir, 7 janúar, 1919, og 25. mars, 1919, þá
lögSu íslendingar grundvöllinn aS því fé-
'úgi, sem staSiS hefir nú í 30 ár, og
lögSu félög og einstaklingar samskot sam-
an til aS koma hinu nýja félagi á góSan
fjárhagslegan grundvöll. MeS þvt stofn-
aSist félagsskapur, sem allir fslendingar
hverrar skoSunar í trú eSa pólitík, í
tnannfélagsmálum eSa stjórnmálum, gátu
verið samtaka t, og voru samtaka í, og
aldrei síSan á þessum liSnu 30 árum, hefir
félagiS nokkurntíma brugSist þeirri upp-
haflegu stefnu þess, sem stofnendurnir
settu sér, aS sameina íslenska þjóSar-
brotiS vestan hafs í eina heild, til þess
aö vinna, sameiginlega, aS þeim málum,
sem þeir bera mest fyrir brjósti, eins og
sett er fram t stefnuskrá félagsins:
1 - AS stuSla aS því af fremsta megni
aö íslendingar megi verSa sem bestir
borgarar I hérlendu þjóSltfi.
-■ AS stySja og styrkja íslenska tungu
°S bókvísi I Vesturheimi,
3. AS efla samúS og samvinnu meSal
slendinga austanhafs og vestan.
í*jó8ræknisfélagiS er, eins og hvert þing
félagsins og starf deilda bendir á, meS
góöu ltfi, sem er vottur um þrautseigju
þjóSararfsins, sem vér höfum orSiS aS-
njótandi, og stefnurnar, sem féiagiS setti
sér t upphafi þess. Félagiö hefir nú starf-
aS I þrjáttu ár og gefur góSa von um
aS vera á lífi enn um nokkur ókomin ár.
ílg þori ekki aS spá hve mörg ár, því
allir spádómar fyrri ára um endingu ts-
lensks félagsskapar hafa veriö langt frá
markinu. Þeir hafa oftast veriS I hrak-
sýnisáttina, sem litia von hafSi um aS
íslensk samtök yrSu langlíf eSa endinga-
góS. Ef ég færi nú aS spá aS félagiÖ næSi
vissu takmarki, og ekki meiru, gæti jafn-
vel þaS, hversu vongott sem þaö sýndist nú
vera, seinna skoSast sem aít of skamm-
sýnt og vonlítiÖ.
Ég las einu sinni ritgerS frá árinu 1910
sem spáSi aS innan tíu ára yrSi Islensk
tunga lögS niöur sem mælt mál hér
vestra, og fslensku blöSin hætt aS koma
út. Um daginn sagSi mér einn stofnandi
þjóSræknisfélagsins aS áriS 1919 hefSu
þeir, sem þá mættu til aS stofna félagiö
varla þoraS aS gera sér vonir um aS
félagiS stæSi í þrjátíu ár. Stuttu áSur,
eSa réttara sagt fimm árum áöur, áriS
1914, er breyting varS á eigendum ann-
ars Islensku blaSanna, var taliö aS blaSiS
gerSi vel aS endast til 1925.
Svona hefir þaS gengiS. BlöSin eru enn
á lífi og ÞjóSræknisféiagiö, nú orSiS þrt-
tugt aS aldri, ber fá ellimerki meS sér,
sem gætu bent til bráSrar hnignunar.
Samt hefir þaS gengiS t gegnum eldraun-
ir miklar, sem aS hefSu orSiS mörgum
veikbygSari stofnunum um megn.
Félagiö var stofnaS áriö 1919, eftir aS
heimsstyrjöldin hin fyrri hafSi lagt deyf-
andi hendi á öll félagssamtök. Fyrstu tíu
árin til 1929 var hin nýbyrjaSa stofnun
aS þrobkast til lífs og ára, þá kom 10 ára
ttmabil, sem dró úr kröftum og athöfn-
um einstaklinga og féiaga, frá 1929 til
1939. En ÞjóSræknisfélagiö sýnist ekkert
liafa látiS þaS á sig fá, þvt á tuttugasta
afmæli þess var þingiö hiö fjölmennasta,
sem haldiS hafSi veriÖ upp aö þeim tíma,
aS minsta kosti eftir nafnabókinni aS