Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga - 01.01.1956, Side 55

Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga - 01.01.1956, Side 55
PLÚTUS 37 un höfundarins tók yfir alla skap- aða hluti á himni og jörð. Hafði honum boðist prófessorsembætti við ýmsa háskóla, en hann einsett sér að hverfa heim og helga líf sitt Samson & Co. uÞað er líkt Steina litla, að fórna frægðinni, til að mega létta byrð- inni á föður sínum.“ — Og Sam- sonítur rifjuðu upp gamlar endur- toinningar um gjafmildi og góðverk Steins litla og móður hans, og gerðu sór vonir .... „Barnið er faðir niannains" .... „Maðurinn er barn, aðeins stærri vexti“ .... „Sjaldan fellur eplið langt frá eikinni“ . . . . það lá við uppvakning, en varð ekki af . . . . Enginn fékk ástæðu til að þakka guði og Samson fyrir gjaf- lrnar. Þeir Samsonfeðgar voru á einu máli um það, að Samson & Co. Væri ekki líknarstofnun. Eftir heim- °niuna rýmkaði þó hagur manna að því leyti, að nú gátu menn tekið meira út í reikning en áður; þ. e. a. s. heL sem eitthvað áttu til að gefa í Þant, og verzluðu einungis við Sam- aen ^ Co. Af þessu leiddi það, að rir bissnesmenn bæarins fóru á ausinn. En þá kom Samson & Co. bjargaði þeim, með því að kaupa a út fyrir nokkur sent í dollarnum. lns keypti félagið allflestar eignir, sfm bærinn og sveitin seldu fyrir st&f^ ^ó^tust Samsonítar sjá hvert _e ndi, 0g kom urgur í þá. Enn ga Ust þeir þó að fyrirtækjum Mr. amsons; en aðdáunin var nú remjublandin og kaldranaleg. ^ginlega var ekki hægt að bendla ^arnson við fyrirtækin, heldur je ms°n & Co., dauðan og ópersónu- skv^ ^ut> sern ekkert átti lengur við Stein gamla, Steina litla, Mr. og Mrs. Samson og lífið í Stein- húsum. Það gat varla heitið, að feðgarnir kæmu fram sem persónu- gerfingar, þá sjaldan Samsonítar urðu á vegi þeirra. Til þess áttu þeir of annríkt og höfðu um of margt og mikilvægilegt að hugsa. Og svo samrýmdir virtust þeir, að bæarbúar litu á þá sem einn mann og greindu sjaldan milli föður og sonar. í umtali urðu feðgarnir einn ógurlega, skelfilega mikill Mr. Sam- son, sem ekki varð aðgreindur frá undrastofnuninni, Samson & Co. Eina manneskjan, sem sá þá, sem menska menn, en ekki einskonar reikningsróbota í brjálaðri kaup- sýslu, var Fóstran. Hún var enn ráðskonan og þó aðalverkefni henn- ar væri að halda húsinu hreinu og hafa eftirlit með Steini gamla, kom fyrir, að hún varð að taka á móti feðgunum um eða eftir miðnætti og seðja hungur þeirra. Yfir þessum kvöldmáltíðum ræddu þeir stund- um hugðarmál sín og varð Fóstran sjaldan þess vör, að þeim bæri neitt á milli. Ef minst var á sinnuleysi og ráp Steins gamla, voru þeir á eitt sáttir. Hann var vandræðaskepna, síðan hann hætti að sinna garðin- um . . . Fóstran bar ekki ábyrgð á því, þó hann yrði úti einhverja nóttina . . . Karlinn væri bezt kom- inn á hæli . . . En mikilvægari mál- efni kölluðu að . . . Það drógst, að koma Steini gamla á hæli eða annan óhultan stað . . . Aðeins í einu at- riði, varð Fóstran þess vör, að feðg- arnir voru ósammála. Mr. Samson þótti sonur sinn keyra alt of hart og gáleysislega. Oftast fóru þeir sinna ferða, hvor í sínum bíl; og Mr. Sam- son gat ekið með hægð og gætni,
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132
Side 133
Side 134
Side 135
Side 136
Side 137
Side 138
Side 139
Side 140
Side 141
Side 142
Side 143
Side 144
Side 145
Side 146
Side 147
Side 148
Side 149
Side 150
Side 151
Side 152
Side 153
Side 154
Side 155
Side 156
Side 157
Side 158
Side 159
Side 160
Side 161
Side 162
Side 163
Side 164
Side 165
Side 166
Side 167
Side 168
Side 169
Side 170
Side 171
Side 172

x

Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga
https://timarit.is/publication/895

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.