Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga - 01.01.1956, Qupperneq 105

Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga - 01.01.1956, Qupperneq 105
bækur 87 né verra en allur fjöldi kvæðanna. Kvæðið heitir: Með álfum hét hún Sólrún. Fyrsta röddin segir sögu fá- tækrar og umkomulausrar stúlku, sem dæmd var af umhverfinu til látlauss strits og þjónustu, en hún átti sér aðra veröld, heim hugsjóna °g drauma, álfheima, sem hóf hana UPP úr andstreymi daganna og inn 1 óskaland drauma sinna. Þetta er nu þráðurinn, eins og mér skilst hann. En strax eftir tvær fyrstu Ijóðlínur hverrar vísu, grípur önnur rödd fram í, dýpri, hlutlausari rödd, sem ekki kemur efni kvæðisins heinlínis við, en þessar þriðju línur eru spakmæli, sem staðið gætu á eigin merg, en gefa samt kvæðinu aukinn örlagaþrunginn hreim. Það er ánægjulegt, að þessi vand- aða ljóðabók kom út ekki þó seinna en þetta. Enginn veit hve lengi Vestur-íslendingum liggur ljóð á tungu, né heldur hversu langt um hður, að jafnvel það besta sem hjá Þeim hefir sprottið og ekki er Prentað, verði gleymt og grafið. En Urn það skal samt engu spáð. Hómer, siómon og Snorri eru af fleirum esnir nú, en þegar þeir lifðu og hrærðust. Hver veit? ■&rni G. Eylands: MOLD Hafnarfirði — 1955 a Skrítið nafn á ljóðabók, varð mér orði, þegar ég reif hana úr um- jU Unum. En svo fór ég strax að °§ hnti ekki fyr en ég hafði 1 S1 enda, sem þó er ekki háska- qUSJ’ Þegar ljóðabækur eiga í hlut. frá ^e®ar me'ð ánægjukend lagði naör bókina skildi ég til fulls nafnið. Hún er eiginlega öll um móður jörð — moldina, er gaf öllu, sem á henni grær og hrærist, líf, manninum, kvikfénaðinum, fuglum loftsins, og maðkinum; moldina, dalina og fjarðarbotnana, sem skammsýni nýtískunnar hefir van- rækt og lagt í eyði; moldina, sem tönn tímans hefir urið og blásið, en árvökult auga og hagar hendur eru nú að breyta í sáðlönd og merkur; moldina, sem geymir bein liðinna kynslóða, moldina, sem höfundurinn elskar — ísland. Og ég fór svo að spyrja sjálfan mig: Er ekki hér í raun og veru á ferðinni stórskáld? — Nú, stórskáld er ekki ævinlega sá, sem yrkir framúrskarandi kvæði að rími og orðsnild. Stórskáld er sá einn, sem hefir stórar hugsjónir. ----0---- Gunnar S. Hafdal: STUNDIR SKINS OG SKÝJA H.f. Leiftur — 1955 Hér er á ferð einn hinna íslensku bænda, sem skemta sér við að yrkja yfir búverkunum. Hann er glaður í anda yfir því að geta sett orð sín og æði í stuðla og segir það á fleiri en einum stað. Hann heldur sér alla jafna við jörðina — ristir hvergi djúpt né heldur lyftir sér í svimandi hæðir. Hann yrkir um daginn og veginn, sólina, regnið, árstíðirnar, búskapinn. Hann ferðast um sveit- irnar, gleðst yfir fegurð fjalla og kristalstærra lækja. Hann talar við fólkið, til fólksins, um fólkið, og minnist þeirra sem horfnir eru af sviðinu. Hann berst töluvert á, og finnur að hann á talsvert undir sér, en samt hefði hann getað vandað
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64
Qupperneq 65
Qupperneq 66
Qupperneq 67
Qupperneq 68
Qupperneq 69
Qupperneq 70
Qupperneq 71
Qupperneq 72
Qupperneq 73
Qupperneq 74
Qupperneq 75
Qupperneq 76
Qupperneq 77
Qupperneq 78
Qupperneq 79
Qupperneq 80
Qupperneq 81
Qupperneq 82
Qupperneq 83
Qupperneq 84
Qupperneq 85
Qupperneq 86
Qupperneq 87
Qupperneq 88
Qupperneq 89
Qupperneq 90
Qupperneq 91
Qupperneq 92
Qupperneq 93
Qupperneq 94
Qupperneq 95
Qupperneq 96
Qupperneq 97
Qupperneq 98
Qupperneq 99
Qupperneq 100
Qupperneq 101
Qupperneq 102
Qupperneq 103
Qupperneq 104
Qupperneq 105
Qupperneq 106
Qupperneq 107
Qupperneq 108
Qupperneq 109
Qupperneq 110
Qupperneq 111
Qupperneq 112
Qupperneq 113
Qupperneq 114
Qupperneq 115
Qupperneq 116
Qupperneq 117
Qupperneq 118
Qupperneq 119
Qupperneq 120
Qupperneq 121
Qupperneq 122
Qupperneq 123
Qupperneq 124
Qupperneq 125
Qupperneq 126
Qupperneq 127
Qupperneq 128
Qupperneq 129
Qupperneq 130
Qupperneq 131
Qupperneq 132
Qupperneq 133
Qupperneq 134
Qupperneq 135
Qupperneq 136
Qupperneq 137
Qupperneq 138
Qupperneq 139
Qupperneq 140
Qupperneq 141
Qupperneq 142
Qupperneq 143
Qupperneq 144
Qupperneq 145
Qupperneq 146
Qupperneq 147
Qupperneq 148
Qupperneq 149
Qupperneq 150
Qupperneq 151
Qupperneq 152
Qupperneq 153
Qupperneq 154
Qupperneq 155
Qupperneq 156
Qupperneq 157
Qupperneq 158
Qupperneq 159
Qupperneq 160
Qupperneq 161
Qupperneq 162
Qupperneq 163
Qupperneq 164
Qupperneq 165
Qupperneq 166
Qupperneq 167
Qupperneq 168
Qupperneq 169
Qupperneq 170
Qupperneq 171
Qupperneq 172

x

Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga
https://timarit.is/publication/895

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.