Heimilisritið - 01.10.1953, Blaðsíða 14

verður ekki alltaf svona“, sagði
hún lágróma.
„Jú, alltaf“, sagði hann ein-
beittur.
.,Nei, vinur minn“, sagði lnin.
„Einn góðan veðurdag — og það
verður víst ekki langt þangað til,
hugsa ég — hittirðu aðra stúlku,
og þann dag missi ég það dýr-
mætasta sem ég á“.
Nikulás var orðinn . purpura-
rauður í framan. Hvernig gat
henni dottið í hug að segja svona
fjarstæðu! Hún hlaut þó að vita,
að hún var sú eina og yrði allt-
af sú eina. . . . Hann vildi óska,
að hann gæt.i gert henni það
skiljanlegt með orðum.
En áður en hann komst að,
sagði hún: „Og hvert eigum við
svo að fara, þegar við höfum
borðað kvöldmatinn? Ég hefði
ekkert á móti því að skreppa í
bíó, ef þér er sama“.
En hann vissi ósköp vel, að
þetta um bíóferðina, það sagði
hún bara hans vegna — hún
hafði ekkert gaman af kvik-
mynduni, og nú var loksins tæki-
færi til að sýna henni, hvað hon-
um þótti vænt um hana! Hann
sagði fastmæltur og með lcarl-
mannlegum þrótti:
„Ef þú ert ekki mótfallin því,
myndi ég fremur kjósa að fara í
Albert Hall — ég held þar sé
einhver Beethoven-músík“.
—
Vissirðu það?
Scotland Yard var upphaflega
aðsetursstaður skozku konungs-
fjölskyldunnar, þegar liún dvaldi
í London.
Orðið mynt er dregið af róm-
verska guðinum Juno Moneta,
sem var viðvörunarguð og vernd-
aði hofið, þar sem peningar Róm-
verja voru slegnir.
k,__________:__________________/
Brosið, sem hún sendi honum
og glampinn í djúpbláu augun-
um hennar, endurguldu meira en
svo þá martröð, sem hann varð
að gegnuingangast næstu tvo
klukkutímana.
REYNDAR fannst honum
það ekki eins afleitt og hann
hafði búizt við. Þegar hann fór
að venjast því, þótti honum
músíkin furðu góð — hann var
líka í sæluvímu! Hún sat þarna
við hlið hans grafkyrr, niður-
sokkin í tónaflóðið og andvarp-
aði öðru hverju af hrifningu.
Einu sinni greip hún undir hand-
legg hans — — hann þorði
naumast að draga andann af
ótta við að trufla hana.
„Þei, þei — uss“, sagði Iiann
gremjulega, þegar einhver kona
hóstaði fvrir aftan þau.
Hljómleikunum var lokið.
Þau gengu þögul hlið við hlið
á leið til lestarstöðvarinnar. Það
12
HEIMILISRITIÐ