Fjölnir


Fjölnir - 04.07.1997, Page 27

Fjölnir - 04.07.1997, Page 27
Texti: Þorvaldur Þorsteinsson Myndir: Ósk Vilhjálmsdóttir P -I—/g hef alla tíð verið mikill barátmmaður, alveg rosa- legur „fighter“ og minnist þess ekki að hafa nokum tíma gefist upp fyrir einu eða neinu. Það var því hrikalegt áfall fyrir mig að missa hana svona algjörlega. Ég held ég lýsi tilfinningunni best með orðinu „total loss“. Ég á enn þann dag í dag erfitt með að kyngja því að slagurinn sé tapaður. Ég finn stundum fyrir henni þó ég geti varla talist mjög næmur á svona hluti. Og smndum hugsa ég með mér að ég hljóti að fara að koma til sjálfs mín aftur. Vakna upp af þessari martröð og finna hana við hliðina á mér í rúminu. En líklega gerist það ekki úr þessu. Vin- kona mín sagði mér að reyna að ímynda mér að hún væri ekki horfin, bara hætt. Eins og persóna í ffamhalds- þætti. Hún sagði mér að reyna að spóla til baka ef ég saknaði hennar og horfá á nokkra þætti. Ég er ekki mikið fyrir skáldlegar samlíkingar en þegar ég reyni að hugsa til baka líður mér eins og ég hafi aldrei tekið þætt- ina upp á myndband lífsins. Afalli, llið kom skömmu eftir að við keyptum Toyotuna. Þetta var fjórhjóladrifinn bíll sem við ákváðum að láta eftir okkur að eignast þegar við seldum Golfinn svo við gætum farið allra okkar ferða á veturna. Þá meina ég nú ekki einhverjar háfjalla- ferðir heldur þessa algengustu vegi sem geta orðið þungfærir. Við fengum meira að segja hjálp ffá bankanum við að reikna út afborganirnar svoleiðis að við vorum með þetta allt á hreinu. Við töldum okkur vera búin að greiða fyrri eiganda eins og um var samið þegar hann ruddist fyrirvaralaust inn í sólskýlið og hafði í hótunum við dóttur okkar, en við vorum rétt ókomin heim, höfðum farið á dönsku dagana í Perlunni og áttum okkur einskis ills von. Ég finn ennþá hvernig blóðið í mér fer að ólga af reiði þegar ég rifja upp aðkomuna. Það er eins og komi upp í mér einhver dýrslegur ffumkraffur. Get ekki lýst því öðruvísi en sem dýrslegum krafti. sá breytingu þegar hann kom heim úr vinnunni kvöldið áður. Ég hélt fyrst að hann hefði lent í úti- stöðum við yfirmanninn eða eitthvað svoleiðis, hann var blóðhlaupinn í augunum og þurr í munninum og um nóttina heyrði ég hann kasta upp. Ég man að mig dreymdi mig bílveika í svefhrofúnum, gerði mér ekki grein fyrir því hvað langur tími var liðinn en fannst ég hafa verið á löngu ferðalagi. Hann vildi ekkert um þetta ræða og þóttist ekkert hafa farið ffam þegar hann kom inn aftur (Iöngu síðar). Mér brá auðvitað dálítið þegar ég sá hvemig honum leið en samt datt mér ekki í hug að svona illa væri komið fyrir honum. Þá hefði ég ömgglega bmgðist öðmvísi við en ég gerði. Enda fékk maður enga aðvömn, ég gat a.m.k. ekki greint neitt óeðlilegt þangað til þama. Samt gátum við alltaf talað saman. Gætum sjálfsagt enn. L

x

Fjölnir

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Fjölnir
https://timarit.is/publication/985

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.