Læknablaðið - 01.12.1975, Qupperneq 20

96
LÆKNABLAÐIÐ
7. tafla
Helztu handlæknisaðgerðir G. H. á sjúkra-
húsinu á Akureyri árið 1903.
Laparotomiae pro echinococco 15
— — appendicit. 1
— — cystoma ovarii 2
— — abcessus intraperit. 1
Laparotomiae explorativae 2
Herniotomia radicalis 2
Amputatio antibrachii 2
— femuris 3
— cruris 1
— digiti 1
— mammae & excis. gland. ax. 1
Resectio genus 2
— pedis partialis 1
Sequestrotomia 1
Iridectomia 4
Sectio alta & excisio tumoris vesicae 1
Operatio pro prolapsi recti & tum.
hæmorrh. 1
Operatio pro labium leponium dupl. 1
Operatio pro prolaps iridis 1
Excisio epitheliomat. galeae & gland.
retroauric. 1
Excisio lipomat. duo. 1
Excisio gland. tuberc. colli 9
Reposit. luxat. cubit. 1
Thoracocentesis 8
Operat. pr. mastoidit. ad mod. Wilde 2
Sjúklingatala á sjúkrahúsinu 180. Legu-
dagar 4556.
ari augnsjúkdóma, ennfremur að þeir þekki
þá, sem vandasamari eru, svo að þeir geti
vísað sjúklingum í tæka tíð til augnlæknis
og að lokum að þeir geti, ef ekki er um
annað að ræða, opererað suma vandasam-
ari kvilla, séu t. d. eigi útilokaðir frá því
sökum verkfæraleysis. Alls þessa verði að
krefjast eftir því sem ástatt er hér á landi,
en satt að segja þurfi töluvert til þess að
uppfylla þetta svo vel sé. Telur G. H. upp
hvaða verkfæri er nauðsynlegt að eiga, sjá
8. töflu.
Tel ég líklegt að hann hafi ráðlagt lækn-
um að eiga þau verkfæri, er hann notaði
sjálfur.
f grein í læknablaði G. H., „Hvernig geta
læknar lært kirurgiu?“ segir hann, að ís-
lenzkir læknar séu þannig settir, að allir
verði þeir að fást meira eða minna við
handlækningar, ef að þeir eigi ekki algjör-
lega að forsóma skyldu sína. Það sé ekki
ætíð því að heilsa, að mögulegt sé að
senda sjúklinga burtu. Þar sem íslenzkir
læknar hafi litla sem enga reynslu í hand-
lækningum gefur hann þeim ýmis góð ráð.
Þeir ættu að varast þá hugmynd alþýðu
að halda þann lækni geta gert aðgerð, sem
byggir eingöngu á fræðilegri þekkingu.
Bezti vegurinn sé efalaust sá,
,,að byrja á því einfalda, smáa, en
sýna því sóma og vanda sig á því, sem
verða má, færa sig síðan smám saman
upp á skaptið, eptir því sem æfingin
vex og traustið á sjálfum sjer. Með
þessu móti verður læknirinn færari,
þegar fyrsta stóroper. er gjörð og má
betur við því þó hún misheppnaðist
heldur en meðan hann er algjörlega
óþekktur og óreyndur. Auðvitað brýt-
ur nauðsyn lög, ef eitthvað skaðræði
ber að höndum, sem læknir er neydd-
ur til að ráðast í, eða láta sjúkl. deyja.
Þá má ekkert hik eiga sjer stað. Reyna
verður hann operationina.
Tökum t. d. augnsjúkdómana eptir
8. tafla
Augnskurðarverkfæri og áhöld, er G. H.
taldi nauðsynlegt fyrir héraðslækna að
eiga.0
Bowman augnasondur.
Webers hnífur (táragangshnífur).
Ciliepincet
Desmarés elevator.
Von Grafes elevator fyrir bæði augu.
Horner’s ,,hulmejsel“.
Gráfes „skelehager“.
Gráfes fixationspincet með lás.
Gráfes „sterkniv“, „lappenmesser“.
Irispincet, bogin.
Weckers repositeur (skilpadde).
Försters Kapselpincet.
Gráfes „stærske“ (hartgummi).
Weckers skæri.
Coopers bognu skæri.
Gleraugnakassi, einfaldur.
Liebreich’s augnaspegill.
Nokkrar pipettur.
Stafaspjald.