Læknablaðið - 01.12.1975, Blaðsíða 74

128
LÆKNABLAÐIÐ
starfa erlendis með aukinní upplýsingaþjón-
ustu. I ljós kom, að spjaldskrá L.I. var að
mörgu leyti orðin úrelt. Hefur siðan verið unn-
ið að því að endurbæta spjaldskrána. 1 því
sambandi hefur verið leitað eftir upplýsingum
erlendis frá um heimilisföng íslenzkra lækna.
Hefur þessu verki miðað vel áfram, og er
spjaldskráin nú mikið bætt, en vert er að
minna lækna á, að alger forsenda þess að auk-
in samskipti takist við íslenzka lækna, er
starfa erlendis, er að þeir tilkynni skrifstofu
félaganna, svo fljótt sem auðið er um breyt-
ingar á aðsetri. Reyndar nær þetta einnig til
þeirra lækna, er starfa hér á landi, en mikill
misbrestur hefur orðið á að þeir tilkynni skrif-
stofunni bústaðaskipti.
Breytt útgáfa á Lœknáblaðinu
Á sameiginlegum fundi L.I. og L.R. í októ-
ber 1971 voru lagðar fram tillögur að breyt-
ingum á Læknablaðinu, sem síðan voru sam-
þykktar á aðalfundum félaganna, aðalfundi
L.I., sem haldinn var í september 1971 og að-
alfundi L.R., sem haldinn var í marz 1972.
I samþykktum þessum var gert ráð fyrir
ráðningu tveggja ritstjóra við blaðið, sem
skipta með sér verkefnum þannig, að annar
sjái aðallega um faglegt efni, en hinn um fé-
lagslegt efni. I samræmi við þetta voru þeir
Arinbjörn Kolbeinsson og Páll Ásmundsson
ráðnir ritstjórar við blaðið. Páli var falið að
sjá um faglegt efni og Arinbimi um félagslegt
efni í blaðið. Ennfremur var þeim falið að
gera tillögur um breytingar á blaðinu og end-
urskipulagningu á útgáfu þess.
Lögðu þeir til að stefnt yrði að því að út
kæmu 10 til 12 blöð á ári. Mundi það meðal
annars auka gildi félagslegra upplýsinga, sem
í blaðinu birtust.
Komið yrði að fjölbreyttara efnisvali, t.d.
með aukinni áherzlu á fræðslugreinar um á-
kveðna praktíska eða teoretíska þætti læknis-
fræðinnar, svo og yfirlitsgreinar o.fl.
Félagslegt efni verði aukið verulega frá því
sem verið hefur. Lögð verði áherzla á félags-
málafréttir. Leitað verði eftir greinum um fé-
lags- og heilbrigðismál frá einstökum læknum
heima og erlendis.
Broti og útliti blaðsins verði breytt til betri
nýtingar og skemmtilegri uppsetningar efnis.
Islenzkir lœknar i Svíþjóö heimsóttir
Eins og læknum er kunnugt, þá urðu miklar
umræður um læknaskortinn í dreifbýlinu á sl.
hausti, og hugsanlegar ráðstafanir til að bæta
úr þeim vanda, sem af því leiddi. Nokkrar
vonir voru bundnar við það, að íslenzkir
læknar, sem verið hefðu langdvölum erlendis,
einkum í Svíþjóð, flyttu heim til íslands.
Um fyrirætlanir íslenzkra lækna erlendis var
þó lítið vitað og kom þá upp sú hugmynd, að
formaður L.I. tæki sér ferð á hendur til Sví-
þjóðar til viðræðna við islenzka lækna þar.
Þá upplýstist það, að heilbrigðismálaráðherra,
Magnús Kjartansson, hafði ákveðið að fara til
viðræðna við íslenzka lækna i Svíþjóð og skýra
fyrir þeim þau vandamái, sem við væri að
etja vegna læhnaskortsins heima á Isxandi.
neilbrigöismáiaráðnerra bauð pá formanni L.l.
að taka Þátt i þessari for á kostnaö ráðuneytis-
ins. Var það boð þegxð með Þökkum, enda
hafði heiibrigðismáiaráöuneytið skipulagt
íundi með iæknum i Stokkhoimi og Gautaborg.
Káðuneytisstjóri, Páii Sigurðsson, læknir, var
í íylgd neiiDrigðismálaráðherra.
Fundurinn í Stokkhóimi íór tram 15. janúar
1972 og voru þar mættir 18 ísienzkir iæknar
ásamt eiginkonum. Næsta dag mættu 11 ís-
ienzkir iæknar á fundi í Gautaborg. Ráðnerra
og ráðuneytisstjóri skýrðu frá iæknaskortm-
um á Isiandi og vandræðum iæknisþjónustunn-
ar, sem af því ieiddi. Tuiogum um heiibrigðis-
löggjöf og peim breytingum á iæknisþjónust-
unm, sem ný heilbrigðisiöggjöf myndi hafa í
för með sér, fyrírhuguðum nýjum stöðum við
ríkisspítalana, tengdum læknisþjónustu í dreif-
býli o.fl.
Heilbrigðismálaráðherra hvatti þá til, sem
lokið hefðu framhaidsnámi, að hverfa til starfa
heima á Isiandi.
Formaður L.I. skýrði frá kjaramálum lækna,
bættri starfsaðstöðu og mjög aukinni fræðslu-
starfsemi iæknafélaganna og sjúkrahúsanna í
Reykjavik.
Telja má fullvíst, að för þessi hafi verið
gagnleg fyrir alla aðila. Framtak heilbrigðis-
málaráðherra ber að þakka.
Þess má e.t.v. vænta, að eftir viðræður þær,
sem fram fóru við ísienzka lækna í Svíþjóð,
hafi þeir margir hverjir gert betur upp hug
sinn um framtíðaráform sín, en elia hefði orð-
ið.
Aöstoöarlœknastööur viö ríkisspítalana
Svo sem kunnugt er fór Læknafélag Islands
þess á leit við heilbrigðisyfirvöld, að stofnað-
ar yrðu aðstoðarlæknisstöður við rikisspítal-
ana, sem tengdar yrðu við þjónustu í dreif-
býli. Undirtektir stjórnarnefndar ríkisspítal-
anna voru í fyrstu neikvæðar. Aðalfundur
Læknafélags Islands 1971 áréttaði mikilvægi
þessa máls og var sú ályktun send heilbrigðis-
yfirvöldunum. Stjórn L.I. fylgdi ályktun aðal-
fundarins síðan eftir með viðtölum við heil-
brigðismálaráðherra og ráðuneytisstjóra heil-
brigðismálaráðuneytisins. Á nýafstöðnu þingi
var síðan samþykkt frumvarp, þar sem gert er
ráð fyrir að stofnaðar verði 6 aðstoðarlæknis-
stöður við rikisspítalana, sem verði bundnar
þjónustu við dreifbýlið í sérstökum bráðatil-
fellum. Standa vonir til að þessar stöður verði
auglýstar bráðlega.
Stjórn L.I. hefur í þessu sambandi rætt um
nauðsyn þess að hið fyrsta verði komið á vísi
að sérfræðinámi hérlendis. Sterk rök hníga að
því, að ef unnt yrði að ljúka hér heima, t.d.
helmingi þess starfsþjálfunartíma, sem krafizt
er til sérfræðiviðurkenningar í ýmsum grein-
um, yki það líkurnar á að viðkomandi læknar
störfuðu hér á iandi í stað þess að ílengjast
erlendis. Auk þess má benda á, að mikill skort-
ur er á aðstoðarlæknum á sjúkrahúsunum,