Læknablaðið - 01.12.1975, Síða 107

LÆKNABLAÐIÐ
149
KAFLAR ÚR FUNDARGERÐ AÐALFUNDAR
L.í. ÁRIÐ 1973
Aðalfundur Læknafélags Islands 1973 var
haldinn í Reykjavík, í Domus Medica, dagana
6.—8. sept. Formaður, Snorri P. Snorrason,
setti fundinn og bauð fulltrúa velkomna til
fundar. Sérstaklega bauð hann velkominn Pál
Sigurðsson, ráðuneytisstjóra, er boðið hafði
verið að sitja fundinn, en aðrir sérstakir gest-
ir, er boðið hafði verið, þau Ólafur Ólafsson,
landlæknir, Adda Bára Sigfúsdóttir, aðstoðar-
maður ráðherra og Jón Sigurðsson, borgar-
læknir, höfðu ekki séð sér fært að vera við-
stödd setningu fundarins.
Formaður skipaði Einar Baldvinsson fund-
arstjóra, en Skúla G. Johnsen og Eddu Björns-
dóttur fundarritara.
Þá minntist formaður þeirra lækna, sem lát-
izt höfðu á árinu, en þeir eru: Jónas Rafnar,
Skúli Helgason, Snorri Hallgrímsson, Björg-
úlfur Ólafsson, Haraldur Guðjónsson, og Skúli
Thoroddsen. Rakti hann æviferil hvers og eins
í stuttu máli og minntist allra með nokkrum
orðum.
Formaður drap á helztu atriði í skýrslu
stjórnar, er fyrir fundinum lá og hafði verið
send til fulltrúa fyrir fundinn.
Bjarni Bjarnason flutti skýrslu Domus Medi-
ca og sagði litlar breytingar hafa orðið á
rekstri þess. Hann gat um málastapp við
Reykjavikurborg i sambandi við gatnagerðar-
og lóðagjöld, en þau fyrrnefndu fengust felld
niður og sama var um ióðagjöld frá 1967.
Gengið var frá þinglesningu á fasteign sjálfs-
eignarfélagsins. Færðar voru sérstakar þakkir
til Friðriks Karlssonar, framkvæmdastjóra
Domus Medica, og einnig til Páls Þórðarsonar,
framkvæmdastjóra, fyrir framgöngu þeirra í
sambandi við viðbyggingu Domus.
Meðal þeirra mála er rædd voru á fundinum
var starfsaðstaða héraðslækna. en framsögu-
menn voru Ólafur Ólafsson. landlæknir, og
Guðmundur Sigurðsson, héraðslæknir.
Landlæknir, Ólafur Ólafsson, skýrði frá
könnun á starfsaðstöðu héraðslækna, er gerð
var í ágúst s.l. Athugun þessi náði til svo til
allra þátta, sem beint eru taldir ákvarða gæði
aðstöðunnar, svo sem húsnæði læknis, stærð
þess, aldur þess, fjöldi herbergja í móttöku og
afstöðu læknis til fyrirkomulags í móttöku. Þá
var athugaður tækjabúnaður bæði almennt,
svo og tækiabúnaður til skyndihjálpar.
Niðurstöður þær, sem landiæknir kynnti, eru
fyrstu niðurstöður könnunarinnar, og er full-
vinnslu gagna ekki lokið. Meðal annars
kom fram að á langflestum stöðum sem
höfðu fullnægjandi skilyrði i móttöku og
rannsóknaaðstöðu og tækjabúnaði, voru mót-
tökur tengdar rekstri sjúkrahúsa. Til væru
þó í iandinu allmörg sjúkrahús, sem ekki
gætu boðið upp á lágmarksaðstöðu til móttöku
sjúklinga ambulant, hvorki hvað húsnæði, að-
stoðarfólk, tækjabúnað né rannsóknaraðstöðu
snertir. Segja mætti að aðstaðan yfirleitt
væri okkur verulega til vanza, ekki sízt þegar
tekið væri tillit til, hversu miklu fé hefði ver-
ið varið til uppbyggingar sjúkrastofnana, á
sama tíma, sem ekki væri veittur eyrir til bún-
aðar eða tækjakosts flestra læknishéraða í
landinu, þá væri hægt að líkja þessu við á-
standið í hinum vanþróuðu ríkjum, þar sem
byggð væru nýtizku sjúkrahús i stórborgunum,
en utan þeirra vantaði alla grundvallar þjón-
ustu.
Landlæknir upplýsti, að hann hefði sett á
oddinn í samskiptum sinum við ráðherra, að
veitt væri fé til að bæta aðstöðu og tækjabún-
að í hinum afskekktari læknishéruðum lands-
ins, þar sem verst hefði gengið að fá lækna til
starfa, og vonaðist hann til, að þessi viðleitni
bæri fljótlega einhvern árangur.
Guðmundur Sigurðsson ræddi meðal annars
um hönnun þess húsnæðis, er byggt hefði ver-
ið yfir héraðslækna landsins undanfarin ár og
áratugi. Taldi hann áberandi, hversu hlutfall
móttökuhúsnæðis miðað við íbúðarhúsnæði
væri furðulegt, og væri sýnilegt, að lítil þekk-
ing hefði búið að baki ýmsum ákvörðunum,
sem teknar hefðu verið í þessu efni á undan-
förnum árum.
Kosning stjórnar L.l.
Guðjón Magnússon kom fram með eftirfar-
andi tillögu:
Snorri P. Snorrason, formaður,
Guðmundur Jóhannesson, varaformaður,
Skúli G. Johnsen, ritari,
Guðmur.dur Sigurðsson, gjaldkeri,
Grimur Jónsson, meðstjórnandi.
Varamenn yrðu:
Heimir Bjarnason,
Árni Ingólfsson,
Halldór Arinbjarnar.
Lýst var eftir fleiri tilnefningum, en engar
komu fram, og var því stjórn sjálfkjörin.
Skv. bráðabirgðaákvæði 9. gr. nýrra laga
var formaður, féhirðir og meðstjórnandi svo
og varamenn kosnir til 2ja ára, en ritari til 1.
árs.