Læknablaðið - 15.01.1998, Blaðsíða 11
LÆKNABLAÐIÐ 1998; 84
11
Table I. Symptoms and medications used at diagnosis.
Patient no Age Medication Symptoms at diagnosis Previous or subsequent symptoms. Age at onset Blood pressure Pacemayears after examination
1 61 dig None Syncope, age 47 Chest pain, age 61 114/80 -8
2 57 Paroxysmal palpitations Paroxysmal palpitations, age 55 Chest pain, age 57 166/82 No
3 55- dig None Heart failure, age 51 158/72 No
4 53 dig Dizziness Paroxysmal palpitations Paroxysmal palpitations and dizziness Chest pain, age 53 232/0 3
5 55 Paroxysmal palpitations Paroxysmal palpitations, age 23 Chest pain, age 55 Heart failure, age 59 136/88 7
6 45 None 104/70 No
7 55 None Heart failure, age 66 Syncope, age 68 162/90 13
8 64 None Dizziness, age 60 160/94 -3
9 57 dig, bb None Chest pain, age 57 Heart failure, age 65 164/104 8
10 51 dig, bb Irregular heart beat Palpitations and tiredness Heart failure, age 43 Chest pain, age 51 110/74 No
11 54 dig, bb Paroxysmal palpitations Chest pain, age 54 Paroxysmal palpitations, age 52 124/90 No
dig: digitalis
bb: beta blocker
árum fyrir skoðun. Orsökin var talin vera ætt-
gengur sjúkdómur (bróðir hans hafði einnig
einkenni um endurtekin yfirliðaköst). Hinn
einstaklingurinn, sem við skoðun var með
gangráð, hafði sögu um svima fjórum árum
áður og hafði greinst með þriðju gráðu leiðslu-
rof þremur árum fyrir skoðun og fékk þá
gangráð. Orsökin var talin vera kransæðasjúk-
dómur.
Af níu sjúklingum sem ekki voru með gang-
ráð við skoðun fengu fjórir gangráð þremur,
sjö, átta og 13 árum síðar vegna einkenna: tveir
voru við endurtekna skoðun með algert
leiðslurof, einn hafði hægan púls og annarrar
gráðu leiðslurof og einn hafði gáttaflökt með
hæga sleglasvörun. Af heildarhópnum fengu
þannig sex manns að lokum gangráð eða 55%
hópsins. Hjartarafrit einstaklinganna sem ekki
þurftu á gangráði að halda sýndu síðar gátta-
flökt í þremur tilvikum en fyrstu gráðu leiðslu-
rof í tveimur. Tafla II sýnir breytingar á ritum
við heimsóknir, allt frá tveimur mánuðum til 10
árum síðar.
Við hópskoðun Hjartaverndar reyndust átta
hafa merki annarra hjartasjúkdóma. Sex þeirra
voru með kransæðasjúkdóm, merki gamals
hjartadreps eða hjartaöng, einn með hjarta-
vöðvasjúkdóm og tveir með lokusjúkdóm. í
þessum hópi voru einnig fjórir með háþrýsting
(tafla III).
Sex einstaklingar tóku dígitalis og/eða beta-
hemjandi lyf en í einu tilvikanna var leiðslurof-
ið greint áður en dígitalis kom til sögunnar.
Allir voru þeir jafnframt með aðrar mögulegar
orsakir leiðslurofs (einn hafði óþekkta orsök
þar sem rofið var greint áður en dígitalis kom
til sögunnar). Engin önnur orsök en kransæða-
sjúkdómur fannst hjá tveimur og hjá fjórum
var um óþekkta orsök að ræða.
Einkenni hjartabilunar voru könnuð í
sjúkraskrám. Fyrir skoðun Hjartaverndar
höfðu þrír sögu um hjartabilun og fjórir til
viðbótar fengu einkenni hjartabilunar síðar.
Einn fluttist utan skömmu eftir skoðunina og
eru afdrif hans því ókunn. Af 10 einstaklingum
með þekkt afdrif höfðu þannig sjö sögu um
hjartabilun, allir með aðra mögulega orsaka-
þætti en þriðju gráðu leiðslurof.
Fjórir einstaklinganna létust af öðrum or-
sökum en rekja mátti til leiðslurofsins þó
hjartabilun hafi verið meðvirkandi þáttur í
andláti tveggja þeirra. Eins og áður er getið eru