Læknablaðið - 15.12.1999, Qupperneq 69

LÆKNABLAÐIÐ 1999; 85
997
Óssur hf hefur tekið þátt í aðstoð íslenskra stjórnvalda við fólk sem
misst hefur fœtur af völdnm stríðsátaka í Bosníu. Þessi tvö hafa feng-
ið nýja fcetur frá Össuri en alls hafa stjórnvöld keypt 1.000 gervifœtur
affyrirtœkinu íþessu skyni. Auk þess hefurfyrirtœkið séð um þjálfun
starfsmanna stoðtœkjaverkstœða í nokkrum borgum Bosníu.
umsjón með mati og athugun-
um á ákveðinni vöru sem við
erum að þróa. Þetta er raunar
dæmigert fyrir þróunarverk-
efnin, það eru læknar sem
skipuleggja þau og hafa eftir-
lit með og stjórn á þeim en svo
koma aðrar stéttir - stoðtækja-
fræðingar, sjúkraþjálfarar,
iðjuþjálfar og tæknimenn - og
annast nánari útfærslu þeirra,“
segir Hilmar.
Þeir segja að læknar sem
þeir þurfa að hafa samskipti
við séu einkum bæklunar-
skurðlæknar sem gera aðgerð-
ir á fólki og endurhæfingar-
læknar sem sjá um að koma
því á fætur aftur. En aðrar sér-
greinar koma einnig við sögu,
til dæmis hefur fyrirtækið í
auknum mæli þurft að leita
ráða hjá húðsjúkdómalæknum
og svo var á þeim að heyra að
fyrsti læknirinn sem ráðinn
yrði til starfa hjá Össuri yrði
væntanlega úr þeirri grein.
Hilmar segir jafnframt að
læknar gegni mikilvægu hlut-
verki í þjónustu við þá sem
þurfa á stoðtækjum að halda.
„Þjónustan hefur verið að
breytast í þá veru að nú er bú-
ið til teymi sérfræðinga sem
heldur utan um sjúklinginn
meðan á endurhæfingunni
stendur og þar eru læknar í
lykilhlutverki. Auk þeirra sem
ég nefndi áðan koma geð-
læknar og sálfræðingar oft við
sögu,“ segir hann og bætir því
við að þegar endurhæfíngunni
sé lokið komi röðin að heimil-
islækni sjúklingsins.
Að nálgast
skurðaðgerðina
Gunnar segir að þróun
læknavísindanna hafí breytt
allri meðferð þeirra sem missa
útlimi. „Nú er krafa samfé-
lagsins um að þeir komist sem
fyrst á fætur og út í samfélag-
ið sem virkur þátttakandi og
meðferðin tekur mið af því.
Nú er reynt að taka eins lítið
af útlimum og hægt er því þá
verður auðveldara fyrir sjúk-
linginn að laga sig að breytt-
um aðstæðum og þjálfa upp
göngulag á ný.“
Að sögn þeirra félaga hefur
þetta orðið til þess að fram-
leiðendur stoðtækja hafa verið
að fikra sig nær og nær sjálfri
skurðaðgerðinni með tæki sín
og þjónustu.
„Dæmi um það er ný teg-
und af hulsu sem við munum
setja fljótlega á markað og við
nefnum upp á ensku „post-
operative“. Það er hulsa sem
gerir sjúklingi kleift að nota
gervifót skömmu eftir aflim-
un. Hugmyndin sem liggur að
baki þessari hulsu er sú að
koma á nánu samstarfi milli
lækna, annarra heilbrigðis-
starfsmanna og stoðtækja-
fræðinga í því skyni að koma
fólki sem fyrst í endurhæf-
ingu. Takist að stytta tímann
sem líður frá aðgerð þar til
endurhæfing hefst er það sigur
fyrir alla.
I raun og veru viljum við að
læknar hafi endurhæfinguna í
huga allt frá því ákvörðun um
aflimun er tekin. Eða eins og
sænskur endurhæfingarlæknir
sem tók þátt í verkefni með
okkur sagði: Það verður að fá
lækna til að hugsa um hvað
þeir eru að skera ofan í. Með
því átti hann við það að þeir
viti hvað tekur við hjá sjúk-
lingnum og hvers konar hulsu
og gervifæti hann eigi völ á.
Það mun auðvelda fólki að
komast fyrr á fætur aftur til að
lifa eðlilegu lífi,“ segir Hilmar.
í samkeppnisumhverfi
Össur hf. á það sameigin-