Sagnir - 01.04.1990, Blaðsíða 24

Sagnir - 01.04.1990, Blaðsíða 24
Eggert Pór Bernharðsson kennd ýmis ráð til þess að fyrir- byggja það að tíðar barneignir gengju nærri kröftum þeirra, höml- uðu þeim frá að starfa utan heimil- isins. Yfirleitt væri stefnt að því að gera konuna sem óháðasta þeim verkahring sem kraftar hennar hefðu lengst af verið helgaðir, skapa henni í hvívetna sem líkasta aðstöðu karlmanninum. Og ekki nóg með það. Hár hennar hafði verið skorið, klæðnaðinum breytt. „Og til þess að gera ekki hlutinn hálfan, tók konan nú einnig að leggja niður sumar af sínum fornu kvenlegu dyggðum og temja sér lesti karlmanna — þar á meðal neyslu tóbaks og víns."16 Flótti nú- tímakonunnar frá heimilunum, starf í iðnaði, verslun, á skrifstofu, skapaði menningarlega hættu. Af- farasælast væri fyrir þjóðfélagið eins og einstaklinginn að hver og einn rækti það starf sem hann væri skapaður fyrir. Karlar sem skynj- uðu tilveruna á þennan hátt hugg- uðu sig við það að enn sem komið var bæri meira á þessum hneigðum úti í hinum stóra heimi. En hættan vofði engu að síður yfir íslending- um. Vaxtarhraði aldarinnar væri slíkur. Jafnvel væri farið að örla á breytingunum í höfuðstað Islands, Reykjavík. „Reykjavíkurstúlkan" sýndi það svo ekki væri um villst. í skólanum lærði hún sjaldnast að vera „virkilega góð lítil stúlka." Á unglingsárum gleypti hún í sig allt sem hún næði í af leiðarvísum í kynferðismálum. Að loknu barna- skólanámi settist unga stúlkan síð- an í Verslunarskólann eða einhvern annan skóla til þess að búa sig und- ir sjálfstætt lífsstarf, „því hún gerir ekkert frekar ráð fyrir — og óskar jafnvel ekki eftir því — að giftast, að minnsta kosti ekki næstu tíu árin. Það væri að kasta æsku sinni á glæ. — Jafnframt skólanáminu hefst nú talsvert yfirgripsmikið verklegt námsskeið í frjálsum ástum," ritaði þekktur prestur árið 1939. Og hann bætti við: Að skólanámi loknu nær sögu- hetja vor sér í skrifstofustöðu eða eitthvert annað starf sem nám hennar hefur stefnt að. Næstu árin lifir hún hreinu ungkarlalífi. Á daginn vinnur Dömuhatfar Nú i*ru votrarhjittarnir komnir. „MODEL" komu aðeins örfá. Hattar við allra ha*fi. í dag V* 1 trei'st vður tiekifjeri til aö sjá •4 ' í~ VETIIAIÍTÍSKUNA i sínum glæsileilc. Lítið í öiuopna í dag. Hattavekí'in Sigfíöar Helgadóttur Líekjarjjötti L - - Simi: 1815. Buuuiiiiiiiiiiiiiiii iiiiiiiií:iiiiiiiiiiiiiiiiiiiii; ,ii,ui Sönnum „Reykjavíkurstúlkum" var nauðsynlegt að fylgjast með hattatískunni. hún á skrifstofunni, og á kvöldin fer hún á kaffihús og situr þar reykjandi yfir kaffi eða víni fram undir miðnætti — eða hún ver kvöldinu til stefnumóta. — Þegar hún fer að nálgast þrítugt, hugsar hún, að ekki sé úr vegi að reyna hjónabandið. — En nú mætir henni ef til vill sú hindrun að margir karlmenn ganga með þá grillu að mjög veraldarvanar stúlkur séu ákjósanlegri sem vinkonur en eiginkonur. — Hún giftist samt sem áður — og er meira að segja svo heppin að eignast víðsýnan mann, sem dettur ekki í hug að heimta skilnað þótt hann komist að því að frúin skýst einstöku sinnum á fund gamals ástvinar sem hún hefur aldrei getað gleymt til fulls.17 Presturinn hélt lýsingu sinni áfram og myndin sem hann dró upp var giska dökk. Á hinn bóginn var hann þeirrar skoðunar að þessi mynd af þroskaferli nútímakon- unnar og því heimilislífi sem hún veitti forstöðu ætti enn sem komið væri aðeins við um fámennan hóp íslenskra kvenna. Sem betur fer. Héldi hins vegar fram sem horfði óttaðist hann afleiðingarnar fyrir ís- lenskt þjóðfélag. Þeir sem vildu „Reykjavíkur- stúlkunni" vel reyndu að lýsa henni af sanngirni og þar lögðu ýmsir hönd á plóginn. Tveir læknastúd- entar voru þar drýgstir og skrifuðu um hana langar greinar árið 1939, líkt og presturinn en með allt öðr- um formerkjum, hálfgerða „upp- skrift" að „Reykjavíkurstúlkunni" það ár.18 Líklega hafa sárafáar stúlk- ur í bænum, ef nokkur, haft öll ein- kennin sem læknanemarnir til- greindu. Annar sagði hana glaðlega við fyrstu sýn, dálítið ögrandi í augna- ráði, kurteisa, skjóta í svörum og yrði ógjarnan orðfall. Ef karlpen- ingurinn, sem var að gera sig til fyrir henni, var eitthvað broslegur í útliti eða framkomu tók hún strax eftir því á fyrstu fimm mínútunum og skopaðist að því í miskunnar- Nokkrar hressar og kdtar menntaskólastúlkur framan við MR skömmu fyrir síðari heimsstyrjöld. Ætli þær hafi lagt sig eftir erlendum tískiiblöðum? 22 SAGNIR
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100

x

Sagnir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Sagnir
https://timarit.is/publication/1025

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.