Sagnir - 01.06.2004, Qupperneq 89

Sagnir - 01.06.2004, Qupperneq 89
MARTHA LILJA MARTHENSDÓTTIR OLSEN minningar foreldranna um ísland fengu stúlkurnar í arf og sá arfur gerði þeim kleift að þekkja og halda tengslum við ísland. Smám saman dró úr íslenskri þjóðernisvitund meðal Vestur-fs- lendinga og tel ég að þessa minnkandi íslensku þjóðernisvitund megi að mörgu leyti færa upp á það að hinum gömlu upprunalegu Vesturförum fór fækkandi. Nú var ekki eftir nema gamalt fólk sem mundi upphaflegu erfiðleikana við landnámið og flutningana og það sem meira var, það var bara þetta fólk sem mundi eftir íslandi. Það fólk sem komst til manns á stríðsárunum var fólk sem hafði fæðst og alist upp í Kanada og taldi sig þ.a.l. vera Kanadamenn og gátu fáir hugsað sér að yfirgefa fósturjörðina nokkru sinni að fullu og öllu. Þess vegna var líka erfitt fyrir þetta fólk að ímynda sér hvernig það hafi verið fyrir foreldra þeirra að yfirgefa sína heima- jörð fyrir fullt og allt. Kanada var heimaland þessa fólk þótt það þýði að sjálfsögðu [asdf7]ekki að það hafi ekki verið stolt af ís- lenskum uppruna sínum. Langflestir voru mjög stoltir af því að geta sagst vera Islendingar. Hinn íslenski uppruni var það sem fólkið reyndi að halda í. Annarrar kynslóðar Vestur-íslendingar voru mjög stoltir af heimalandi foreldra sinna og fannst ísland vera ósnertanlegt töfraland sem þeir voru óendanlega stoltir af að til- heyra. Önnur kynslóð Vestur-íslendinga hafði ekkert raunverulegt Island. Hún hafði bara minninguna um Island sem hún fékk í arf frá foreldrum sínum en minningamar eru þó ansi mikið. Ef við hefðum engar minningar hefðum við líklega enga raunverulega sjálfsmynd. Minningar hvers manns eru hluti af sjálfsmynd hans og þær minningar sem okkur hlotnast frá foreldrum okkar verða þá einnig hluti af sjálfsmynd okkar. Ég tel því að þetta fólk hafi álitið sig vera íslendinga, það er að segja Vestur-íslendinga, og ég held þau hafi reynt að halda í myndina af fslandi. Þetta fólk var í raun- inni bæði Kanadamenn og Islendingar. Uppruni þeirra var þess eðlis að í uppeldi sínu fengu þau reynsluna af hvoru tveggja. Reynsluna af íslandi fengu þau í gegnum foreldra sína en reynslan af Kanada var þeirra persónulega reynsla. Sjálfsmynd þeirra hlaut því að hafa mótast af hvoru tveggja. íslenska þjóðernið var það sem gerði þá sérstaka í Kanada vegna þess að Kanada var að byggjast upp af innflytjendum. Þar komu saman mörg þjóðarbrot og reyndu að mynda sitt eigið sérstaka samfélag, sína eigin sameig- inlegu þjóðernisvitund. Sérkenni íslenska þjóðernisbrotsins var framlag þeirra til myndunar hins kanadíska þjóðernis. Á Skíðastöðum fengu börnin íslenskt uppeldi. Meira að segja las Þórður gamli húslestur á öllum helgidögum, það er „svo lengi sem hann gat fengið yngri kynslóðina til að taka þátt í þeirri helgiat- höfn...“41 Þarna kemur greinilega fram að gamli húsbóndinn hafi reynt að halda uppi gömlum og góðum íslenskum gildum og siðum, en líklega hefur eitthvað farið að halla undan fæti hjá honum hvað það varðaði eftir því sem börnin urðu eldri og fóru að fara meira út í samfélagið. f samfélaginu kynntust þau ekki þessum gildum sem hann reyndi að kenna þeim heima heldur einhverjum allt öðrum. í gegnum uppeldið tel ég að foreldrum stúlknanna hafi tekist að halda minningunni um Island lifandi. Alltaf kom það fram, nánast í hverju einasta bréfi, hversu mikið þær langaði til að sjá ísland, gamla landið, og alltaf töluðu þær um „heim“ og „heima.“ Þetta fengu þær í gegnum uppeldið en í bréfunum kom greinilega fram að þeirra „heima“ var Skíðastaðir og umhverfið þar í kring. Þar slitu þær barnskónum og þaðan áttu þær sínar minningar sem þær töldu sínar dýrmætustu og það kemur berlega í ljós að þarna vildu þær vera og hvergi annars staðar. Samkvæmt margendurteknum orðum í bréfunum þá hoppuðu stúlkurnar í loft upp af gleði þegar bréf kom frá íslandi. Systurnar voru sífellt að spyrja frétta fyrir for- eldra sína af fólki sem þau þekktu þegar þau voru á Hesteyri: „Mamma bað með að biðja þeg að seiga okkur mikið um folken sem þaug þektu, næst þegar að þú skrifar...“42 Þetta er úr fyrsta bréfinu en í mörgum þeirra voru kveðjur frá foreldrunum til vina og ættingja. Auk þess báðu þau Soffíu um að segja sér hvað hafi orðið af fólki sem þau hafa ekki heyrt af lengi, hvernig þeim líði, Soffia Vagnsdóttir .JEG E R F Æ D D 1 CANADA OG t>Vi CANADÍSK AÐ ÆTT * sagnir 24 árgangur 04 87
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64
Qupperneq 65
Qupperneq 66
Qupperneq 67
Qupperneq 68
Qupperneq 69
Qupperneq 70
Qupperneq 71
Qupperneq 72
Qupperneq 73
Qupperneq 74
Qupperneq 75
Qupperneq 76
Qupperneq 77
Qupperneq 78
Qupperneq 79
Qupperneq 80
Qupperneq 81
Qupperneq 82
Qupperneq 83
Qupperneq 84
Qupperneq 85
Qupperneq 86
Qupperneq 87
Qupperneq 88
Qupperneq 89
Qupperneq 90
Qupperneq 91
Qupperneq 92
Qupperneq 93
Qupperneq 94
Qupperneq 95
Qupperneq 96
Qupperneq 97
Qupperneq 98
Qupperneq 99
Qupperneq 100
Qupperneq 101
Qupperneq 102
Qupperneq 103
Qupperneq 104
Qupperneq 105
Qupperneq 106
Qupperneq 107
Qupperneq 108

x

Sagnir

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Sagnir
https://timarit.is/publication/1025

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.