Morgunblaðið - Sunnudagur - 19.01.2014, Blaðsíða 49

ég ráðskona hjá Tómasi Tómassyni
bónda, sem var ógiftur og 15 árum
eldri en ég, og móður hans Vil-
borgu Jónsdóttur.
Lét sig hafa að
borða súpuna
Ég hafði aldrei verið í sveit en ég
kunni að elda. Ekki kunni ég þó að
elda laxasúpu, sem var nauðsyn-
legt þarna, Hvítá rennur næstum
við bæjardyrnar og er laxveiðiá.
Ég reyndi að elda laxasúpu og fór
eftir bragðskyni mínu. Súpan varð
heldur sterk og Vilborg fussaði og
spýtti henni út úr sér. Tómas vildi
aftur á móti ekki móðga nýju ráðs-
konuna sína og lét sig hafa það að
borða súpuna. Það launaði sig, við
tókum saman og giftum okkur og
eignuðumst saman tvo syni, Tómas
og Þorbjörn. Ég hafði farið með
ryksuguna mína, hrærivélina og
þvottavélina með mér í sveitina.
Tengdamóðir mín snerti aldrei á
þeim vélum. Mér var nýnæmi í að
þurfa að salta kjöt og taka slátur,
en systur Tómasar hjálpuðu mér
og þannig lærði ég handtökin. Þeg-
ar frá leið seldi ég íbúðina mína í
Reykjavík og við Tómas byggðum
nýtt íbúðarhús. Hins vegar var
arðurinn af búskapnum ekki næg-
ur, þarna var tvíbýli og bjó Einar
bróðir Tómasar á móti okkur með
konu sinni Ragnheiði Guðmunds-
dóttur. Ég stakk því upp á að ég
færi að kenna og afla þannig meiri
tekna. Á Selfossi bauðst mér
kennsla við gagnfræðaskólann,
sem ég tók og líkaði vel. Á Selfossi
var ekki til það sem kallað er ein-
elti, þvert á móti. Ég dvaldi svo á
Selfossi virka daga og Þórður með
mér, hann var þá kominn á skóla-
aldur, en Tómas sinnti hinum
drengjunum heima í Auðsholti á
meðan. Mér fannst þetta fínt fyr-
irkomulag þótt sumum þætti það
óvenjulegt. En það var sannarlega
nóg að gera hjá mér á helgum,
þegar ég átti frí frá kennslunni.
Á sumrin var oft fjör. Líklega
má ég teljast meðal frumkvöðla í
ferðaþjónustu. Hringt var í mig frá
Loftleiðum vegna útlendinga sem
vildu komast í sveit. Ég var með
gamla húsið og gat hýst fólk svo
ég sló til. Þetta var mikil vinna en
skemmtileg og ég kynntist mörg-
um útlendingum sem sumir halda
enn sambandi við mig. Tómas
stakk upp á að ég sýndi gestunum
merka staði í nágrenninu. Ég átti
gamlan Trabant og ók með ferða-
fólkið í honum til að skoða Gullfoss
og Geysi og aðra staði og spjallaði
við fólkið eftir bestu getu. Ekkert
fékk ég fyrir þessar ferðir nema
ánægjuna. En svo var farið að
skattleggja ferðaþjónustuna og þá
ákvað ég að hætta. Árið 1974 dó
Tómas maðurinn minn úr krabba-
meini. Eftir það stundaði ég ekki
búskap, það fór að losna um mig í
sveitinni og ég fór að gera mér
ferðir til Reykjavíkur.
Bingó í Súlnasalnum
Eitt sinn fór ég og gisti á Hótel
Sögu. Stúlka sem var að vinna þar,
gamall nemandi minn frá Selfossi,
sagði við mig: „Ætlar þú ekki á
bingóið í kvöld í Súlnasalnum?“ Jú,
ég vildi það og svo fór að ég vann
fyrsta vinninginn, miða til Slóven-
íu, til Portoroz. Þangað fór ég um
haustið. Fyrst sat ég ein við borð
en svo kom þjónn og spurði mig
hvort ekki væri í lagi að ég sæti
við borð hjá manni sem líka væri
einn á ferð. Ég sagði að það væri í
lagi. Maðurinn var Bent Bentsen,
heildsali í Reykjavík, sem misst
hafði maka sinn eins og ég. Við
sátum svo saman við máltíðir og
smám saman fórum við að kynn-
ast. Svo fór að við Bent tókum
saman og vorum sambýlisfólk í
fjölmörg ár, þar til hann lést. Það
voru yndisleg ár, við áttum vel
saman við Bent og ferðuðumst
víða. Við sögðum stundum í gríni
að ég hefði unnið hann í bingó.
Bent hafði jafnan konu sem kom
og tók til og sjálfur hafði hann
gaman af að elda svo ég átti náð-
uga daga. Ég hafði lært myndment
í Kennaraskólanum og fannst gam-
an að mála, svo ég fór að mennta
mig í myndlistinni og hélt nokkrar
sýningar, m.a. í Gerðubergi, sem
átti að standa í mánuð en stóð í
marga mánuði.
Eftir að Bent dó hef ég haldið
heimili ein. Um tíma bjó sonur
minn Þórður hjá mér en hann lést
vorið 2012, ég sakna hans mikið.
Svissneskur leigjandi hefur verið
viðloðandi hjá mér í níu ár. Það
kemur sér vel, hann ekur mér t.d.
í búðir. Ég má ekki lengur keyra
vegna aldurs og finnst það afleitt.
Ég hef það sem sagt eins gott og
hægt er. Ég fæ aðstoð við tiltektir,
synir mínir eru mér hjálplegir og
svo er ég í dagvist í Þorraseli tvo
daga í viku. Það gefur lífinu lit og
tilbreytingu. Þar vinnur frábært
fólk.“
Páfuglastellið kallaði mamma hennar Helgu þetta glæsilega
stell. Enda skreytt með páfuglum og alltaf tekið fram þegar á
hátíðum og tyllidögum. Það er í miklu uppáhaldi hjá Helgu.
Morgunblaðið/Rósa Braga
Helga Þórðardóttir fór að sinna
myndlist eftir að hún flutti til
Reykjavíkur úr Biskupstungunum.
Hún málaði m.a. báðar myndirnar
sem sést í fyrir ofan hana.
Myndin er af ömmu Helgu og nöfnu, sem rak gistiað-
stöðu í Ártúni. Kannan við hliðina á myndinni var í henn-
ar eigu. Helga telur hana til „helgra“ muna á heimilinu.
19.1. 2014 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 49
ellingsen.is
– FULLT HÚS ÆVINTÝRA
AKUREYRI • Tryggvabraut 1-3 • Sími 460 3630 • mánud.–föstud. 8–18 • laugard. 10–16
REYKJAVÍK • Fiskislóð 1 • Sími 580 8500 • mánud.–föstud. 10–18 • laugard. 10–16
50%
AFSLÁTTUR
DIDRIKSONS TILDA ÚLPA
Stærðir 36–46
13.995 KR.
VERÐ ÁÐUR 27.990 KR.
COLUMBIA NEWTON
GÖNGUSKÓR
Stærðir 32–39
11.990
VERÐ ÁÐUR 16.990 KR.
ALLT
DEVOLD PULSE
40%
AFSLÁTTUR
AÐRAR
DEVOLD VÖRUR
20%
AFSLÁTTUR
COLUMBIA COMBIN
GÖNGUSKÓR
Stærðir 7,5–12
19.990 KR.
VERÐ ÁÐUR 34.990 KR.
COLUMBIA TRACK
SVEFNPOKI
4.490 KR.
VERÐ ÁÐUR 6.990 KR.
COLUMBIA POWDERBUG
KULDASKÓR
Stærðir 25–31
5.990 KR.
VERÐ ÁÐUR 11.990 KR.
RAFSKUTLUR
Litur: Svartur, rauður og blár
79.990 KR.
VERÐ ÁÐUR 139.900 KR.