Stígandi - 01.07.1944, Blaðsíða 45

STÍGANDI
KRISTÍN SIGFÚSDÓTTIR:
SÉRA SIGURGEIR Á GRUND
Hann var þjónandi prestur í Grundar- og Möðruvallasóknum
í Eyjafirði á síðari hluta nítjándu aldar. Fékk hann brauð þetta
1860 og hélt því fram undir 1880. Þá krafðist nokkur hluti af
sóknarbörnum lians, að hann væri sviptur embætti vegna drykkju-
skapar. Þá var breytt skipun prestakalla. Möðruvallasókn var bætt
við Saurbæjarprest, en Hrafnagilsprestur þjónaði Grundarsöfn-
uði. —
Séra Sigurgeir bjó á nokkrum hluta Grundar alla sína prests-
tíð og til æviloka. Átti hann part úr þeim fornfræga stað um
nokkurt skeið. Mun það hafa verið móðurarfur hans.
Faðir hans var Jakob Pétursson, umboðsmaður á Breiðumýri
í Þingeyjarsýslu, auðugur maður á þeirra tíma vísu.
Séra Sigurgeir mun hafa verið nálægt miðjum aldri, þegar
hann kom til embættis síns í Eyjafirði og búinn að starfa sem
prestur í einurn eða fleiri stöðum. Kann eg ekki um það að
segja. En á undan honum bárust ýmsar óhróðurssögur um of-
drykkju hans og fleiri galla. Voru þær fluttar og ýktar af mis-
jafnlega góðgjörnum mönnum, þó að samgöngur væru tregar
um landið á þeinr dögum. Urðu sumir óðir og uppvægir yfir
að fá slíkan prest. Aðrir vildu bíða átekta og sjá og heyra mann-
inn áður en þeir dæmdu liann.
Og svo kom hann með fjölskyldu sína, þessi mikið umræddi
maður, ekki með oflæti og yfirgang eins og sumir bjuggust við.
Hann var hógvær og viðmótsgóður við livern sem var, fámáll
og fáskiptinn um annarra hagi, en það sáu menn brátt, að hann
var fátækur að fé og átti ekki þau hyggindi, sem í hag koma til
þess að afla sér auðs. Brátt kom það einnig í ljós, að hann var
vínhneigður, enda var vín á boðstólum í hverri veizlu og mann-
fagnaði á þeim dögum, svo að það var við orð haf.t, að lítill
mundi veizlukostur, þar sem enginn var útúrdrukkinn.
Ekki var það fágætt, að prestar neyttu víns í óhófi, þar sem
það var þannig um hönd haft, því undarlegra var það, að ávallt