Læknablaðið - 15.05.2002, Blaðsíða 45

UMRÆÐA & FRÉTTIR / SAMNINGAR SJÚKRAHÚSLÆKNA
- Rætt við Ingunni Vilhjálmsdóttur formann samninganefndar sjúkrahúslækna
LæknafÉlag Íslands gerir marga kjarasamninga
fyrir félagsmenn sína en væntanlega snerta engir
samningar jafnmarga og samningar sjúkrahúslækna.
Ingunn Vilhjálmsdóttir er formaður samninganefnd-
ar sjúkrahúslækna og segist vera að semja fyrir um
það bil 400 lækna. í þeim hópi eru allir unglæknar,
sérfræðingar og yfirlæknar á sjúkrahúsum landsins og
öðrum stofnunum í eigu ríkisins. Þegar blaðið fór í
prentun stóð lokahrina samningagerðarinnar yfir en
deilunni var vísað til ríkissáttasemjara um miðjan
apríl.
Svo er að heyra á samninganefndarmönnum að
þessi samningsgerð gæti leitt til töluverðra breytinga
á launakerfi sjúkrahúslækna. Læknablaðið bað Ing-
unni því að segja lesendum frá því um hvað samn-
ingaþófið hefði snúist.
„Síðustu kjarasamningar sjúkrahúslækna byggð-
ust á miðlunartillögu ríkissáttasemjara en eins og
kunnugt er má ekki ræða þær heldur einungis sam-
þykkja eða fella. Á þessum samningi voru ákveðnir
vankantar sem ekki tókst að ganga frá og hafa því
þvælst fyrir okkur á samningstímanum.
í þessum samningi voru tvær launatöflur og gilti
önnur fyrir sérfræðinga með fastlaunasamninga (svo-
nefnd „helgun") en hin fyrir sérfræðinga án fast-
launasamninga. Þessi tvískipting launatöflunnar hef-
ur valdið kurr í félaginu og þess vegna fengum við í
samninganefndinni þau fyrirmæli frá stjórn LÍ að
semja um eina launatöflu. Jafnframt áttum við að
tryggja fastlaunalæknum betri kjör og þriðju fyrir-
mælin voru þau að tryggja stöðu lækna sem reka stof-
ur meðfram því að starfa á sjúkrahúsi. Það vafðist
nokkuð fyrir okkur að samræma þessi þrjú markmið
en við höfum unnið eftir þeirri meginhugmynd að
þeir sem starfa einnig utan sjúkrahúsa verði í hluta-
starfi en hinir í 100% starfi en aðeins verði ein launa-
tafla í gildi.“
Hvað kostar potturinn?
„Samninganefnd ríkisins og lögfræðingur Læknafé-
lagsins sáu hins vegar þann meinbug á þessari hug-
mynd að ekki væri eðlilegt að minnka stöðuhlutfall
lækna með kjarasamningi því segja yrði öllum upp og
endurráða þá. Þessari leið var því hafnað, að minnsta
kosti í bili, en í staðinn er gengið út frá því að allir séu
í 100% starfi og hljóti fyrir það ákveðin grunnlaun
sem ákveðin eru miðlægt. Ofan á þau leggjast svo
ýmsir viðbótarþættir sem ákveðnir eru hjá viðkom-
andi stofnun. Þetta er ekki ósvipað stofnanasamning-
unum sem gerðir hafa verið hjá ríkinu en er þó það Þröstur
frábrugðið að við höfum kosið að kalla þetta staðar- Haraldsson
samninga.
Viðbótarþættirnir geta verið af ýmsum toga. Þar
koma inn atriði eins og starfsaldur, stjórnunarskylda,
kennsla, umsjón verkefna, viðbótarmenntun, svo
sem doktorsnám, undirsérgrein eða sambærilegir
þættir, og viðbótarráðning. Þegar þetta lá fyrir vild-
um við að auk okkar og samninganefndar ríkisins
yrði kallað á fulltrúa stofnananna sem eiga að kaupa
vinnu af læknum samkvæmt samningunum. Við
kynntum þeim málið og þeir tóku hugmyndum okkar
vel. Við óskuðum eftir tillögum frá þeim um það
hverjir þessir viðbótarþættir gætu orðið og hvert vægi
þeirra væri. Við því hafa enn ekki borist svör.
Launakerfið er stóra málið í þessum samningum. í
síðustu samningum urðu til þrír flokkar sérfræðinga
með 2,5% launabili á milli. Þetta olli deilum og þótti
erfitt í framkvæmd. Stofnanirnar héldu því fram að Ingunn Vilhjálmsdóttir
ástæðan fyrir erfiðleikunum væri sú að þær hefðu formaður samninga-
ekki verið með í útfærslunni. Þess vegna höfum við nefndarsjúkrahúslœkna.
lagt höfuðáherslu á að þær taki þátt í mótun samn-
ingsins nú.
Við þetta bætist að fjárveitingavaldið vill fá að vita
hvað potturinn kostar, hvernig stofnanirnar meta
viðbótarþættina. Hættan er sú að samningurinn verði
undirritaður án þess að stofnununum verði tryggt
nægilegt fjármagn til þess að framfylgja þeim. Með
þeim hætti sem við höfum kosið að hafa getur ríkið
reiknað kostnaðinn út og tryggt að fjármagnið sé
fyrir hendi.“
Læknablaðið 2002/88 421