Læknablaðið - 15.11.2004, Qupperneq 88

SÉRLYFJATEXTAR
\fentreve
duloxetine HCI
Heiti lyfs: YENTREVE 20 mg hörð sýruþolin hylki eðe YENTREVE 40 mg hörð sýruþolin hylki: Virkt inniheidsefni og styrkleikor: Virko inniholdsefnið er duloxetin. Hvert hylki inniheldur 20 mg eðo 40 mg of duloxetini sem duloxetin hýdróklórið.
Lyfjoform: Hort sýruþolið hylki. Ábendingor: YENTREVE er ætloð konum til meðferðor ó miðlungs til olvorlegum óreynsluþvogleko. Skommtor og lyfjogjöf: Róðlogður skommtur of YENTREVE er 40 mg tvisvor ó dog ón tillits til móltiðo. Eftir 2-4
vikno meðferð, skol meto sjúklingo oftur með tilliti til virkni og hvernig meðferðin þolist. Ef kono upplifir oukoverkonir sem voldo óþægindum lengur en 4 vikur, mó minnku skommtinn i 20 mg tvisvor ó dog. Róðlogt er oð íhugo somhliðo iðkun
grindorbotnsæfingo. 5/rerY liírarslorhemi: YENTREVE ætli ekki oð gefo konum með lifrorsjúkdóm eðo með skerto lifrorstorfsemi. Skerl nýrnaslarfsemi: Ekki er þöd ó skammtooðlögun hjó sjúklingum með vægo eðo miðlungs skerðingu ó
nýrnostorfsemi (kreotinin úthreinsun 30 til 80 ml/min). Aldraóir: Aldroðir skulu meðhöndloðír með vorúð. Börn og unglingar: Ronnsóknir ó virkni og öryggi duloxetins hjá sjúklingum i þessum aldurshópi hafa ekki verið fromkvæmdar. Því er ekki
mæll með nolkun YENTREVE fyrir börn og unglinga. Meðferö hætt: Þegar meðferð með YENTREVE er hætt eftir meiro en I viku meðferð, er oð öllu jöfnu ráðlegt oð draga smóm saman úr skammtinum (úr 40 mg tvisvar ó dag i annað hvort 40 mg einu sinni ó dag eðo 20 mg tvisvar ó dag) ó 2
vikum til að droga úr hættu á hugsanlegum fróhvarfseinkennum. Frábendingar: Ofnæmi fyrir virko efninu eðo einhverju hjólparefnanno. Skert lifrorstarfsemi. Meðgango og hrjóstogjöf. YENTREVE ó ekki að nota samhliða ósérhæfðum, óafturkræfum mónóomin oxidoso hemlum - MA0 hemlar.
Ekki æNi að nota YENTREVE samhliða CYP1A2 hemlum, eins og fluvoxomini, ciprofloxorini eðo enoxacini, því það veldur hækkaðri plosmaþéttni duloxetins. Sérstök varnoðororð og voróðorreglur við notkun: Cedhæð og krampar: YENTREVE skal notoð með vorúð hjá sjúklingum með sögu
um geðhæð, eðo sem hofa greinst með geðhvarfasýki og/eða krampa. dolkun með þunglyndislyfjum: Gæta skol varúðar sé YENTREVE notað samhliðo þunglyndislyfjum. Sérstaklego er ekki er mæll með somhliða notkun sértækro afturkræfra MAO-hemla. Ijósopsslæring: Ljósopsstæringu hefur
verið lýst og tengd við duloxetin, þvi ætti að nota duloxetin með vorúð hjó sjúklingum með hækkaðan augnþrýsting, eðo með þekkta hæltu ó bróðri þrönghornsgláku. Skerl nýmastarhemi: Plasmoþéttni duloxetins hækkar hjó sjúklingum með mikið skerta nýrnastarfsemi sem krefst blóðskilonar
(kreatinin úthreinsun <30 ml/min). Óliklegt er oð óreynsluþvogleki hrjói sjúklinga með mikið skerta nýrnastarfsemi. Súkrósi: YENTREVE hörð sýruþolin hylki innihaldo súkróso. Sjúklingar með mjög sjoldgæft arfgengt frúktóso óþol, glúkósa-galaktóso vanfrósog eðo súkraso-isomoltosa skod skulu
ekki toka lyfið. Blæóingar: Lýst hefur verið óeðlilegum húðblæðingum, svo sem marblettum og purpura tengt sérhæfðum serótónín endurupplöku hemlum (SSRI). Gæta skal varúðar hjá sjúklingum sem toka blóðþynningarlyf og/eða lyf sem hafo þekkt óhrif ó starfsemi blóðflagna og hjó
sjúklingum með þekkta tilhneigingu til hlæðinga. Meðferð hætl: Sumir sjúklingor gela fundið fyrir einkennum þegar meðferð með YENTREVE er hætt, sérstoklega ef meðferð er hætt skyndilega. Nalriumlækkua: Mjög sjaldgæf dæmi eru um notriumlækkun, sérstaklego hjó öldruðum, þegar
YENTREVE er gefið með öðrum lyfjum i somo lyfhrifaflokki. Sjálfsvigshugmyndir og sjólfsvigslilburðir: Eins og við ó um önnur lyf með svipuð lyfjofræðileg áhrif (þunglyndislyf), eru einstako dæmi um sjólfsvígshugmyndir og sjólfsvígstilburði meðon ó duloxetinmeðíerð stendur eðo skömmu eftir að
meðferð var hætt. Læknor skulu hvetja sjúklingo til að tilkynna um allor bölsýnishugsanir eðo vaoliðan. Meðganga og brjóstogjöf: Ekki eru fyrirliggjandi nein gögn um notkun duloxetins hjá þunguðum konum. Dýrorannsóknir hafa sýnt skaðleg áhrif á frjósemi við clmenna útselningu duloxetins
IAUC) sem var lægro en mesta klíniska útsetningin. Möguleg hætto hjó mönnum er óþekkt. Hugsanlegt er að nýhurinn fái fróhvarfseinkenni ef móðirin hefur tekið duloxetin skömmu fyrir fæðingu. Meðgonga er frábending fyrir notkun YENTREVE.. Duloxetin og/eða umbrotsefni þess eru skilin út i
mjólk hjó rottum. Hegðunaraukoverkanir sóust hjá ofkvæmum i eitrunarronnsóknum á rottum sem fromkvæmdar voru við og eftir butðatmál. Ekki liggja fyrir neinor rannsóknir á útskilnaði duloxelins og/eða umbrotsefna þess i brjóstamjólk. Brjástogjöf er fróbending fyrir notkun YENTREVE. Áhrif
ó hælni lil aksturs og notkunar vóla: Þrátt fyrir að somanburðarrannsóknir hafi ekki sýnl fram ó að duloxetin skerði hreyfifærni, skilvitlega færni eða minni, getur það valdið syfju. Sjúklingar skulu þvi varoðir við óhrifum lyfsins á hæfni til aksturs eða notkunar hættulegro véla. Milliverkanir við
önnur lyf og aðror milliverkonir: Mónóamin oxidasa hemlar IMAO hemlarl: vegno hættu á serótónín heilkenni, á ekki að nota YENTREVE samhliðo ósérhæfðum, óafturkræfum mónóamin oxidaso hemlum (MAO hemlor), eðo innan 14 daga eftir að meðferð er hætt með MA0 hemli. Með hliðsjón
af helmingunartima duloxetins, skulu liða minnst 5 dagor fró þvi að meðferð er hætt með YENTREVE óður en meðferð er hafin með MA0 hemli.Serótónrn heilkenni: mjög sjaldgæf dæmi eru um serótónin heilkenni hjá sjúklingum sem nota SSRI lyf samhliðo serótónvirkum lyfjum. Gæla skol vorúðor
ef YENTREVE er gefið samhliðo serólónvirku þunglyndislyfi eins og SSRI lyfjum, þríhringlaga þunglyndislyfjum eins og domipromini eða omitriptylini, venlafaxini eða triptan lyfjum, tramadoli og tryptophani. lyf med áhrif ó miótaugakerfió: gæta skal vatúðar þegar YENTREVE er tekið samhliðo
öðrum lyfjum eða efnum sem verku á miðtaugakerfið, þar með talið ófengi og ráandi lyf (benzodiazepin lyf, morfinlik lyf, sefondi lyf, phenobarbital lyf, andhistamin með róandi verkun). Áhrií duloxetins ó önnur lyf: Lyf sem eru umbrolin al CYPIA2: i klíniskri rannsókn fundust engin marktæk
óhrif ó lyfjahvörf teófýllíns, sem er CYP1A2 hvatfefni, þegar það var gefið samlímis duloxetini (60 mg tvisvar á dag). Rannsóknin var framkvæmd hjó körlum og ekki er unnt að útiloka að konur sem hofa minni CYPIA2 virkni og hærri plosmaþéttni duloxetins geti fengið milliverkanir tengdar
CYP1A2 hvarfefnum. Lyf umbrolin aí CÍP2D6: samtimis gjöf duloxetins (40 mg tvisvar ó dag) eykur jofnvægis AUC tolterodins (2 mg tvisvar á dag) um 71 % en hefur ekki áhrif á lyfjahvörf virka 5-hydroxy umbrotsefnisins og ekki er mælt með skammtaaðlögun. Ef duloxetin er gefið samhliða
lyfjum sem eru aðallega umbrotin af CYP2D6 skal það gert með varúð ef þou eru með þröngan lækningalegan stuðul. Getnadarvarnartöflur og aðrir slerar: niðurstöður in vitro ronnsókna sýna oð duloxetin örvor ekki ensimvirkni CYP3A. Sérstakar in vivo rannsóknir á milliverkunum lyfjanna hafa
ekki verið framkvæmdar. Áhrif onnarra lylja ó duloxelin: Sýrubindandi lyl og H2 blokkar: samlimis gjöf YENTREVE með sýrubindandi lyfjum sem innihalda ál og magnesíum eða með famotidini hafi engin marktæk óhrif á frásogshraða eðo mogn duloxetins sem frósogaðist eftir inntöku 40 mg
skommts. Lylsem hamla CYPIA2: þor sem CYP1A2 tekur þótt i umbroti duloxelins, er líklegt að samhliða notkun YENTREVE með öflugum CYPIA2 hemlum auki þéttni duloxetins. Fluvoxamin (100 mg einu sinni ó dag), sem er öllugur CYP1A2 hemill, lækkaði greinanlega plosma úthreinsun
duloxetins um u.þ.b. 77% og 6 faldoði AUC0I. Þvi ætti ekki að gefa YENTREVE samhliða öflugum CYP1A2 hemlum eins og fluvoxomini. Aukaverkanir: Algengustu aukaverkonir (<10:í) sem greinl vat fró hjó sjúklingum sem fengu YENTREVE voru ógleði, munnþurrkur, þreyta, svefnleysi og
hægðalregða. Aukavetkanir sem komu fyrir marktækt oftor hjá sjúklingum sem fengu duloxetin en lyfleysu og með :-7% tiðni eða hafa mögulega klínískt gíldi eru: lystorstol, minnkuð matarlyst, þorsti, svefntruflun, kviði, minnkuð kynhvöt, fullnægingarstol (anorgasmia), höfuðverkur, sundl
(nema svimi), svefnhöfgi, skjálfti, óskýr sjón, taugaveiklun, niðurgangur, uppköst, meltingartruflanir, aukin svilamyndun, doði, kláði og þróttleysi. Sjaldgæfar (<0,1% og <)%).: Kyndeyfð. Sundl (<5%) var einnig tilkynnt sem algeng aukaverkun þegar meðferð með duloxetini var hætt.
Pakkningastærðir og verð skv. Lyfjavcrðskrá : 1. okt. 2004:20 mg: 56 hylki 6.763 kr. 40 mg: 56 hylki 6.763 kr. 40 mg: 140 hylki 15.260 kr. Greiðsluþótttaka: Lyfjagreiðslunefnd hefur ekki tekið ákvörðun um greiðsluþótttöku lyfsins. Handhofi markaðsleyfis: Eli Lilly Nederland
BV, Grootslag 1-5, Nl-3991 RA Houten, Holland. Dagsetning fyrstu útgáfu markaðsleyfis: II. ágúst 2004
Cipralex® escitalopram. Cipralex, filmuhúðar töflur N 06 AB
Hver filmuhúðuð tafla inniheldur escítalópram 5 mg, 10 mg, 15 mg eða 20 mg (sem oxalat). Ábendingar: Meðferð gegn alvarlegum þunglyndisköstum. Felmtursröskun
(panic disorder) með eða án víðáttufælni (agoraphobia). Skammtar og lyfjagjöf: Alvarleg þunglyndisköst: Venjulegur skammtur er 10 mg einu sinni á dag. Tekið skal mið
af svörun sjúklings, en skammtinn má auka í allt að 20 mg á dag. Venjulega tekur 2-4 vikur að fá fram verkun gegn þunglyndi. Eftir að einkennin hverfa, þarf meðferðin
að halda áfram í a.m.k. 6 mánuði, til að tryggja að árangur haldist. Felmtursröskun (panic disorder) með eða án víðáttufælni (agoraphobia): Ráðlagður upphafsskammtur
er 5 mg á dag. Eftir einnar viku meðferð er skammturinn aukinn í 10 mg á dag. Auka má skammtinn enn frekar eða i allt að 20 mg á dag, eftir því hver svörun sjúkling-
sins er. Hámarksárangur næst eftir u.þ.b. þrjá mánuði. Meðferðin stendur yfir í nokkra mánuði. Aldraðir sjúklingar (> 65 ára): Ihuga skal að hefja meðferð með hálfum
ráðlögðum upphafsskammti og nota lægri hámarksskammt (sjá lið 5.2 Lyfjahvörf). Börn og unglingar (<18 ára): Öryggi og verkun lyfsins hjá börnum og unglingum, hafa
ekki verið rannsökuð og því er ekki ráðlagt að nota lyfið fyrir sjúklinga í þessum aldurshópum.Skert nýrnastarfsemi: Aðlögun skammta er ekki nauðsynleg hjá sjúklin-
gum með væga eða miðlungsmikla skerðingu á nýrnastarfsemi. Gæta skal varúðar hjá sjúklingum með verulega skerta nýrnastarfsemi (CLCR minni en 30 ml/mín.)
Skert lifrarstarfsemi: Ráðlagður upphafs-skammtur er 5 mg á dag, í 2 vikur. Eftir það má auka skammtinn í 10 mg, háð svörun sjúklings. Frábendingar: Ofnæmi fyrir
escítalóprami eða einhverju hjálparefnanna. Samhliða meðferð með ósérhæfðum, óafturkræfum mónóamín oxidasa hemlum (MAO-hemlum). Varúð: Hjá sumum sjúk-
lingum með felmtursröskun geta kvíðaeinkenni aukist í upphafi meðferðar með geðdeyfðarlyfjum. Ef sjúklingur fær krampa skal undantekningarlaust hætta gjöf lyfsins.
Forðast skal notkun serótónín endurupptökuhemla hjá sjúklingum með óstöðuga flogaveiki. Nákvæmt eftirlit skal hafa með sjúklingum með flogaveiki, sem tekist hefur
að meðhöndla og stöðva skal meðferð með serótónín endurupptökuhemlum ef tíðni floga eykst. Gæta skal varúðar við notkun SSRI lyfja hjá sjúklingum sem hafa átt
við oflæti að stríða (mania/hypomania). Stöðva skal meðferð með SSRI lyfjum ef sjúklingur stefnir í oflætisfasa. Hjá sjúklingum með sykursýki getur meðferð með SSRI
lyfjum haft áhrif á sykurstjórnun. Nauðsynlegt getur verið að aðlaga skammta af insúlíni og/eða sykursýkislyfjum til inntöku. Almenn klínísk reynsla af notkun SSRI lyfja
sýnir, að sjálfsvígshætta getur aukist á fyrstu vikum meðferðar. Mikilvægt er að fylgjast náið með sjúklingi á þessu tímabili. Lækkun natríums í blóði hefur sjaldan verið
skráð við notkun SSRI lyfja og hverfur venjulega þegar meðferðinni er hætt. Óeðlilegar húðblæðingar s.s. flekkblæðingar (ecchymoses) og purpuri hafa verið skráðar í
tengslum við notkun sértækra serótónín endurupptökuhemla. Sérstakrar varúðar ber að gæta hjá sjúklingum sem fá SSRI lyf samhliða lyfjum sem hafa áhrif á starfsemi
blóðflagna svo og hjá sjúklingum með sögu um blæðingartilhneigingu. Almennt er ekki mælt með samhliða notkun escítalóprams og MAO-A hemla vegna hættunnar
á að valda serótónín heilkenni. I sjaldgæfum tilfellum hefur serótónin heilkenni verið skráð hjá sjúklingum, sem nota SSRI lyf samhliða serótónvirkum lyfjum. Ef þetta
gerist skal strax hætta meðferð. Þegar meðferð með Ciþralex er hætt, skal dregið úr skömmtum smám saman, á einni til tveimur vikum, til að koma i veg fyrir hugsanleg
fráhvarfseinkenni. Millíverkanir: Notkun escítalóprams er frábending samhlíða ósérhæfðum MAO-hemlum. Vegna hættunnar á serótónín heilkenni, er ekki mælt með
samhliða notkun escítalóprams og MAO-A hemils og gæta skal varúðar við samtímis notkun selegilíns (óaftur-kræfur MAO-B-hemill). Gæta skal varúðar þegar samtl-
mis eru notuð önnur lyf, sem geta lækkað krampaþröskuld. Gæta skal varúðar við samtímis notkun litíums og tryptófans. Forðast skal samtímis notkun náttúrulyfsins
jónsmessurunna (St. John's Wort). Ekki er vænst neinna milliverkana í tengslum við lyfhrif eða lyfjahvörf, á milli escítalóprams og alkóhóls. Samt sem áður, eins og við
á um önnur geðlyf, er samhliða notkun alkóhóls ekki æskileg. Nauðsynlegt getur verið að minnka skammta af escítalóprami við samtimis notkun ensímhemlanna óme-
prazóls og címetidíns. Gæta skal varúðar þegar escítalópram er gefið samhliða lyfjum, sem umbrotna fyrir tilstilli ensimanna CYP2D6 (flecaíníð, própafenón, metóprólól,
desipramín, klómipramín, nortryptilín, risperidón, thíorídazín og halóperidól) og CYP2C19. Meðganga og brjóstagjöf: Engar klínískar upplýsingar liggja fyrir um notkun
escítalóprams á meðgöngu. Því ætti ekki að nota Cipralex á meðgöngu, nema brýna nauðsyn beri til. Gert er ráð fyrir að escítalópram skiljist út í brjóstamjólk. Ekki
ætti að gefa konum með börn á brjósti escítalópram. Akstur og notkun véla: Þrátt fyrir að sýnt hafi verið fram á að escítalópram hafi ekki áhrif á vitsmunalega starfsemi
eða hreyfigetu (psychomotor performance) geta öll geðlyf skert dómgreind eða hæfni. Sjúklingar skulu varaðir við hugsanlegri hættu á áhrifum á hæfni til aksturs og
notkunar véla. Aukaverkanir: Aukaverkanir eru algengastar á fyrstu og annarri viku meðferðar og yfirleitt dregur úr tjðni og styrk þeirra við áframhaldandi meðferð. Sé
meðferð með sértækum serótónín enduruþþtökuhemlum hætt skyndilega eftir langvarandí meðferð, geta fráhvarfseinkenni komið fram hjá sumum sjúklingum. Þrátt
fyrir að fráhvarfseinkenni geti komið fram þegar meöferð er hætt, benda fyrirliggjandi forklínískar og klínískar upplýsingar ekki til þess að um ávanahættu sé að ræða.
Fráhvarfseinkenni af völdum escítalóprams hafa ekki verið metin á kerfisbundinn hátt. Þau fráhvarfseinkenni sem komið hafa fram í tengslum við racemfskt cítalópram
eru svimi, höfuðverkur og ógleði. Meirihluti þeirra eru væg og afmörkuð (self-limiting). I tvíblindum samanburðarrannsóknum með lyfleysu var tíðni eftirfarandi auka-
verkana hærri vegna escítalóprams en lyfleysu: ógleði, sviti, svefnhöfgi, svimi, svefnleysi, hægðatregða, niðurgangur, minnkuð matarlyst, kynlífstruflanir, þreyta, hiti,
bólgur í ennis- og kinnholum og geispar. Ofskömmtun: Teknir hafa verið inn 190 mg skammtar af escítalóprami án þess að alvarleg einkenni hafi komið fram. Einkenni
ofskömmtunar eftir inntöku racemísks cítalóprams (>600 mg): Svimi, skjálfti, geðshræring, svefnhöfgi, meðvitundarleysi, krampar, hraðtaktur, breytingar á hjartarafriti
(ECG) með breytingum á ST-T, breikkun á QRS-komplex, lengt QT-bil, hjartsláttartruflanir, andnauð, uppköst, rákvöðvalýsa (rhabdomyolosis), efnaskiptablóðsýring, of
lág blóðþéttni kalíums. Búist er við að ofskömmtun af escítalóprami myndi valda svipuðum einkennum. Ekki er um sérstakt mótefni að ræða. Tryggið opinn öndunarveg,
nægilegt súrefni og fullnægjandi öndun. Magaskolun skal framkvæma eins fljótt og auðið er eftir inntöku. Mælt er með eftirliti með hjartastarfsemi og lifsmörkum ásamt
almennri einkennameðferð. Pakkningar og verð (Júní 2004): Cipralex 5 mg 28 stk kr. 2.667, Cipralex 5 mg 10O stk kr. 6.815, Cipralex 10 mg 28 stk kr. 4.401, Cipralex 10
mg 56 stk kr. 7.891, Cipralex 10 mg 100 stk kr. 12.274, Cipralex 10 mg 200 stk kr. 21.634, Cipralex 15 mg 28 stk kr. 6.037, Cipralex 15 mg 100 stk kr. 17.947, Cipralex
20 mg 28 stk kr. 7.601, Cipralex 20 mg 56 stk kr. 13.937, Cipralex 20 mg 100 stk kr. 22.335.
Handhafi markaðsleyfis: H. Lundbeck A/S, Ottiliavej 9, DK-2500 Kaupmannahöfn - Valby, Danmörk. Umboðsmaður á Islandi: Austurbakki hf., Köllunarklettsvegi 2,104
Reykjavík;
sími 563 4000. Markaðsleyfi var veitt 31. maí 2002
816 Læknablaðið 2004/90