Þjóðlíf - 01.05.1988, Side 77

BILAR
FWD-inn í björtu báli við Rauðavatn í október 1960, búið að hella yfir hann bensíni og kveikja í. Þannig fór fyrir þeim sögufræga
trukki.
DAPURLEG ORLOG
SÖGULEGS TRUKKS
EINHVER SÖGULEGASTI BÍLL Á ÍS-
LANDI var brenndur á báli uppi við Rauða-
vatn íoktóber 1960. Ekki vegna þess að nein-
um væri illa við hann — mörgum þótti meira
að segja verulega vænt um hann — hann var
einfaldlega fyrir.
Upphaf málsins er það að 1919 eignaðist
Vegagerð ríkisins fyrstu vörubifreið sína,
nýjan Ford TT. Fram til þess tíma hafði allur
efnisflutningur við gerð vega og brúa farið
fram með hestakerrum. Menn voru fljótir að
útta sig á gildi bílsins og þóttu kaupin á hon-
um fréttnæm, „enda getur einn bíll flutt jafn-
mikið og 10 hestar", sagði í blaðinu ísafold
þegar gerð var grein fyrir þessu nýmæli.
Greinilegt er að Fordinn gaf góða raun,
því þegar á næsta ári voru keyptir fjórir Ford
TT vörubílar til viðbótar. Og áfram var hald-
ið á sömu braut og hestarnir fengu í æ ríkari
mæli að hvíla sig.
Það er ekki að undra að vegagerðarmenn
fengu fljótlega augastað á enn stærri bílum.
Hvernig væri að komast yfir vörubíl sem gæti
flutt jafnmikið og nokkrir tugir hesta? Svo
ekki sé talað um að fá bíl til að ryðja snjó af
vegum, til dæmis uppi á Hellisheiði þar sem
fjöldi manna stritaði við snjómokstur dögum
saman að vetrinum með skóflurnar einar að
vopni.
Því var það að Geir Zoega, sem þá var
vegamálastjóri, beitti sér fyrir því að hingað
var keyptur frá Englandi feiki öflugur vöru-
bíll. Bíllinn kom til landsins vorið 1927. Ekki
er þeim er þetta ritar kunngt um hvaða
verksmiðjur í Englandi framleiddu slíka bíla,
75